[hadith]و من خطبة له (علیه السلام) علّم فیها الناس الصلاة علی النبی (صلی الله علیه وآله) و فیها بیان صفات الله سبحانه و صفة النبی و الدعاء له:
صفات الله:
اللَّهُمَّ دَاحِیَ الْمَدْحُوَّاتِ وَ دَاعِمَ الْمَسْمُوکَاتِ وَ جَابلَ الْقُلُوب عَلَی فِطْرَتِهَا شَقِیِّهَا وَ سَعِیدهَا.
صفات النبی:
اجْعَلْ شَرَائِفَ صَلَوَاتِکَ وَ نَوَامِیَ بَرَکَاتِکَ عَلَی مُحَمَّدٍ عَبْدکَ وَ رَسُولِکَ، الْخَاتِمِ لِمَا سَبَقَ وَ الْفَاتِحِ لِمَا انْغَلَقَ وَ الْمُعْلِنِ الْحَقَّ بالْحَقِّ وَ الدَّافِعِ جَیْشَاتِ الْأَبَاطِیلِ وَ الدَّامِغِ صَوْلَاتِ الْأَضَالِیلِ کَمَا حُمِّلَ فَاضْطَلَعَ قَائِماً بأَمْرِکَ مُسْتَوْفِزاً فِی مَرْضَاتِکَ غَیْرَ نَاکِلٍ عَنْ قُدُمٍ وَ لَا وَاهٍ فِی عَزْمٍ، وَاعِیاً لِوَحْیِکَ حَافِظاً لِعَهْدکَ مَاضِیاً عَلَی نَفَاذ أَمْرِکَ حَتَّی أَوْرَی قَبَسَ الْقَابس وَ أَضَاءَ الطَّرِیقَ لِلْخَابطِ وَ هُدیَتْ بهِ الْقُلُوبُ بَعْدَ خَوْضَاتِ الْفِتَنِ وَ الْآثَامِ وَ أَقَامَ بمُوضِحَاتِ الْأَعْلَامِ وَ نَیِّرَاتِ الْأَحْکَامِ، فَهُوَ أَمِینُکَ الْمَأْمُونُ وَ خَازنُ عِلْمِکَ الْمَخْزُونِ وَ شَهِیدُکَ یَوْمَ الدِّینِ وَ بَعِیثُکَ بالْحَقِّ وَ رَسُولُکَ إِلَی الْخَلْقِ.
الدعاء للنبی:
اللَّهُمَّ افْسَحْ لَهُ مَفْسَحاً فِی ظِلِّکَ وَ اجْزهِ مُضَاعَفَاتِ الْخَیْرِ مِنْ فَضْلِکَ. اللَّهُمَّ وَ أَعْلِ عَلَی بنَاءِ الْبَانِینَ بنَاءَهُ وَ أَکْرِمْ لَدَیْکَ مَنْزلَتَهُ وَ أَتْمِمْ لَهُ نُورَهُ وَ اجْزهِ مِنِ ابْتِعَاثِکَ لَهُ، مَقْبُولَ الشَّهَادَةِ مَرْضِیَّ الْمَقَالَةِ ذَا مَنْطِقٍ عَدْلٍ وَ خُطْبَةٍ فَصْلٍ. اللَّهُمَّ اجْمَعْ بَیْنَنَا وَ بَیْنَهُ فِی بَرْد الْعَیْش وَ قَرَارِ النِّعْمَةِ وَ مُنَی الشَّهَوَاتِ وَ أَهْوَاءِ اللَّذَّاتِ وَ رَخَاءِ الدَّعَةِ وَ مُنْتَهَی الطُّمَأْنِینَةِ وَ تُحَفِ الْکَرَامَة.[/hadith]
ترجمه (محمد دشتی):
(مردم را آموزش داد تا چگونه بر پیامبر صلّی اللّه علیه و آله و سلّم درود فرستند).
ویژگی های پیامبر صلّی اللّه علیه و آله و سلّم:
بار خدایا ای گستراننده هر گسترده، و ای نگهدارنده آسمان ها، و ای آفریننده دل ها بر فطرت های خویش: دل های رستگار و دل های شقاوت زده. گرامی ترین درودها و افزون ترین برکات خود را بر محمّد صلّی اللّه علیه و آله و سلّم بنده و فرستاده ات اختصاص ده، که خاتم پیامبران گذشته، و گشاینده درهای بسته و آشکار کننده حق با برهان است. دفع کننده لشکرهای باطل، و درهم کوبنده شوکت گمراهان است، آن گونه که بار سنگین رسالت را بر دوش کشید، و به فرمانت قیام کرد، و به سرعت در راه خشنودی تو گام برداشت، حتّی یک قدم به عقب برنگشت، و اراده او سست نشد.
و در پذیرش و گرفتن وحی، نیرومند بود، حافظ و نگهبان عهد و پیمان تو بود، و در اجرای فرمانت تلاش کرد تا آنجا که نور حق را آشکار، و راه را برای جاهلان روشن ساخت، و دل هایی که در فتنه و گناه فرو رفته بودند هدایت شدند. پرچم های حق را بر افراشت. و احکام نورانی را بر پا کرد، پس او پیامبر امین، و مورد اعتماد، و گنجینه دار علم نهان تو، و شاهد روز رستاخیز، و بر انگیخته تو برای بیان حقائق، و فرستاده تو به سوی مردم است.
دعا برای پیامبر صلّی اللّه علیه و آله و سلّم:
پروردگارا برای پیامبر صلّی اللّه علیه و آله و سلّم در سایه لطف خود جای با وسعتی بگشای، و از فضل و کرمت پاداش او را فراوان گردان. خداوندا کاخ آیین او را از هر بنایی برتر و مقام او را در پیشگاه خود گرامی تر گردان و، نورش را کامل گردان، و پاداش رسالت او را پذیرش گواهی و شفاعت و قبول گفتار او قرار ده، زیرا که دارای منطقی عادلانه، و راه جدا کننده حق از باطل بود.
بار خدایا بین ما و پیغمبرت در نعمت های جاویدان، و زندگانی خوش، و آرزوهای بر آورده، و خواسته های به انجام رسیده، در کمال آرامش، و در نهایت اطمینان، همراه با مواهب و هدایای با ارزش، جمع گردان.
واژگان (عمران علی‌زاده):
-
داحِی المَدحُوّات: گسترش دهنده گسترده شده ها (زمین)
-
داعِم المَسموکات: ستون و تکیه دهنده سقفهای بلند (سماوات)
-
جابل القلوب: آفریننده دلها
-
نَوامِی: جمع نامیه: رشدکننده و زیاد شونده
-
جَیشات: جمع جیشة: جوشش و غلیان
-
جَیشات الاباطیل: جوشش چیز های باطل
-
دامِغ: از بین برنده، کسی که بدماغ و مغز صدمه بزند
-
صَولات: حمله ها و قهر و غلبه ها
-
اضطَلَع: با قوت و قدرت بحمل بار رسالت قیام کرد
-
مُستَوفِز: سرعت کننده
-
ناکِل: تاخیر کننده، از اقدام، فرار کننده
-
قُدُم: اقدام کردن، بجلو رفتن
-
واهِی: سستی کننده
-
أورَی: آتش بیرون کرد
-
قَبَس: شعله آتش
-
خَوضات: غوطه وریها
-
بَعیث: برانگیخته شده
-
افْسَحْ لَهُ: وسعت ده، مَفسَح: محل وسیع
-
اجْزهِ: او را پاداش ده
-
إبتِعاث: برانگیخته شدن
-
خِطّة فَصل: خط و راه جدا کننده
-
بَرد العَیش: زندگانی خنک و راحت
-
مُنَی: چیز دل بخواه
-
رَخَاء: فراوانی و آسانی
-
دَعَة: آرامش و آسایش و اطمینان
-
تُحَف: جمع تُحفه: هدیه
-