[hadith]و من کلام له (علیه السلام) من کلمات کان یَدعو بها:
اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِی مَا أَنْتَ أَعْلَمُ بهِ مِنِّی، فَإِنْ عُدْتُ فَعُدْ عَلَیَّ بالْمَغْفِرَةِ، اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِی مَا وَأَیْتُ مِنْ نَفْسی وَ لَمْ تَجِدْ لَهُ وَفَاءً عِنْدی، اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِی مَا تَقَرَّبْتُ بهِ إِلَیْکَ بلِسَانِی ثُمَّ خَالَفَهُ قَلْبی، اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِی رَمَزَاتِ الْأَلْحَاظِ وَ سَقَطَاتِ الْأَلْفَاظِ وَ شَهَوَاتِ الْجَنَانِ وَ هَفَوَاتِ اللِّسَانِ.[/hadith]
ترجمه (محمد دشتی):
(از دعاهای آن حضرت است).
نیایش امام:
خدایا از من در گذر آنچه را از من بدان داناتری، و اگر بار دیگر به آن باز گردم تو نیز به بخشایش باز گرد.
خدایا، آنچه از اعمال نیکو که تصمیم گرفتم و انجام ندادم ببخشای.
خدایا، ببخشای آنچه را که با زبان به تو نزدیک شدم ولی با قلب آن را ترک کردم.
خدایا، ببخشای نگاه های اشارت آمیز، و سخنان بی فایده، و خواسته های بی مورد دل، و لغزش های زبان.
واژگان (عمران علی‌زاده):
-
وَأیتُ: وعده دادم
-
رَمَزات: جمع رمزة: اشاره ها
-
ألحاظ: جمع لحظ: نگاه و نظر
-
سَقَطات: چیزها و حرفهای لغو و بیهوده
-
شَهَوات الجَنان: خواسته های قلب و دل
-
هَفَوات: لغزش ها و خطاها جمع هفوة
-