[hadith]و من خطبة له (علیه السلام) یحذر من فتنة الدنیا:

أَلَا إِنَّ الدُّنْیَا دَارٌ لَا یُسْلَمُ مِنْهَا إِلَّا فِیهَا وَ لَا یُنْجَی بشَیْءٍ کَانَ لَهَا؛ ابْتُلِیَ النَّاسُ بهَا فِتْنَةً

،

فَمَا أَخَذُوهُ مِنْهَا لَهَا أُخْرِجُوا مِنْهُ وَ حُوسبُوا عَلَیْهِ وَ مَا أَخَذُوهُ مِنْهَا لِغَیْرِهَا قَدمُوا عَلَیْهِ وَ أَقَامُوا فِیهِ؛ فَإِنَّهَا عِنْدَ ذَوِی الْعُقُولِ کَفَیْءِ الظِّلِّ، بَیْنَا تَرَاهُ سَابغاً حَتَّی قَلَصَ وَ زَائِداً حَتَّی نَقَصَ.[/hadith]

ترجمه (محمد دشتی):

روش برخورد با دنیا:

آگاه باشید دنیا خانه ای است که کسی در آن ایمنی ندارد جز آنکه به جمع آوری توشه آخرت پردازد و از کارهای دنیایی کسی نجات نمی یابد. مردم به وسیله دنیا آزمایش می شوند، پس هر چیزی از دنیا را برای دنیا به دست آورند از کفشان بیرون می رود، و بر آن محاسبه خواهند شد، و آنچه را در دنیا برای آخرت تهیّه کردند به آن خواهند رسید، و با آن خواهند ماند، دنیا در نظر خردمندان چونان سایه ای است که هنوز گسترش نیافته، کوتاه می گردد، و هنوز فزونی نیافته کاهش می یابد.

واژگان (عمران علی‌زاده):

  • لا یَبرَأ: بهبودی نمی یابد 

    • سابغ: کامل و پوشاننده 

    • قَلَصَ: منقبض شد، از اطرافش جمع شد، سایه بتدریج چیده شد و نقصان یافت