از خطبه های آن حضرت علیه السّلام است (در بیان دل نبستن به دنیای فانی و ترس از حساب قیامت):
آگاه باشید دنیا سرائی است که هیچکس از آن به سلامت نمی ماند مگر (بتقوی و پرهیزکاری) در آن (زیرا دنیا دار عمل است و آخرت دار جزاء، پس کسیکه در دنیا بدستور خدا و رسول رفتار نماید در آخرت به سلامت ماند، و کسیکه پیروی ننمود بعذاب ابدی گرفتار گردد) و هیچکس بجهت چیزی (گفتار و کرداری) که برای دنیا بنماید نجات نیابد (و نجات و رستگاری در آخرت برای کسی است که گفتار و کردارش برای خدا باشد)
مردم بدنیا بسبب امتحان و آزمایش گرفتار شده اند (خداوند ایشان را امتحان می فرماید، به این معنی که هر کس در دنیا از فرمان الهیّ پیروی نماید رستگار گردد، و هر که نافرمانی کند بعذاب گرفتار شود، و این امتحان بجهت آن نیست که بآخر کار آنان علم نداشته باشد و بخواهد دانا گردد که امتحان به این معنی محال است، زیرا او به آشکار و نهان هر چیز دانا است) پس آنچه از (متاع) دنیا برای دنیا فراهم آورند از کفشان می رود (در موقع مرگ بجا می گذارند) و (در آخرت) حساب آنرا از آنان می طلبند، و آنچه که از دنیا برای غیر دنیا (آخرت) تهیئه نمایند بر ایشان می ماند و همیشه با آنها است،
پس (اکنون که کار دنیایی زیان آور است بآن دلبند مباش، زیرا) دنیا نزد خردمندان مانند برگشتن سایه است که تا آنرا گسترده ببینی جمع میشود، و تا آنرا زیاد ببینی کم گردد (همچو سایه زائل گشته برای اهلش باقی نماند).