[hadith]أَنْصِفِ اللهَ وَ أَنْصِفِ النَّاسَ مِنْ نَفْسکَ، وَ مِنْ خَاصَّةِ أَهْلِکَ، وَ مَنْ لَکَ فِیهِ هَوًی مِنْ رَعِیَّتِکَ، فَإِنَّکَ إِلاَّ تَفْعَلْ تَظْلِمْ؛ وَ مَنْ ظَلَمَ عِبَادَ اللهِ کَانَ اللهُ خَصْمَهُ دُونَ عِبَادهِ، وَ مَنْ خَاصَمَهُ اللهُ أَدْحَضَ حُجَّتَهُ، وَ کَانَ لِلَّهِ حَرْباً حَتَّی یَنْزعَ أَوْ یَتُوبَ. وَ لَیْسَ شَیْءٌ أَدْعَی إِلَی تَغْیِیرِ نِعْمَةِ اللهِ وَ تَعْجِیلِ نِقْمَتِهِ مِنْ إِقَامَة عَلَی ظُلْم، فَإِنَّ اللهَ سَمِیعٌ دَعْوَةَ الْمُضْطَهَدینَ وَ هُوَ لِلظَّالِمِینَ بالْمِرْصَاد.[/hadith]
أنصف اللّه و أنصف النّاس من نفسک و من خاصّة أهلک و من لک فیه هوی من رعیّتک، فإنّک إلّا تفعل تظلم، و من ظلم عباد اللّه کان اللّه خصمه دون عباده، و من خاصمه اللّه أدحض حجّته، و کان للّه حربا حتّی ینزع و یتوب، و لیس شیء أدعی إلی تغییر نعمة اللّه و تعجیل نقمته من إقامة علی ظلم، فإنّ اللّه یسمع دعوة المضطهدین، و هو للظّالمین بالمرصاد.
اللغة:
(أدحض حجته): أبطلها، (ینزع): یرجع.
المعنی:
10- أمره برعایة الانصاف مع اللّه و خلقه، سواء بالنسبة إلی نفسه أو أهله أو من یهواه من رعیّته، فلا یهضم حقّ اللّه و حقّ أحد من عباده لرعایة هؤلاء فانه ظلم و اللّه خصم للظالم، و من خاصمه اللّه أدحض حجّته و کان للّه حربا حتّی یتوب و الظلم یوجب تغییر النعم و سلب الأمارة و الحکم.
منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة (خوئی)، ج 20، ص: 191
الترجمة:
8- نسبت بخداوند و مردم از طرف خودت و خاندانت و دوستانت انصاف و عدالت را مراعات کن، اگر نکنی ستم ورزیده ای (و هر کس ببندگان خدا ستم کند خدا از طرف بندگانش خصم اوست و چون خدا با کسی خصومت کند دلیلش را باطل نماید و با او بجنگد تا برگردد و توبه کند)، هیچ چیز از ادامه ستمکاری مؤثّرتر در زوال نعمت خداوند و تعجیل انتقام او نیست، زیرا خدا نفرین ستمکشان را خوب می شنود و در کمین ستمکاران است.
