[hadith]و من کلام له (علیه السلام) و ذلک حین منعه سعید بن العاص حقه:
إِنَّ بَنِی أُمَیَّةَ لَیُفَوِّقُونَنِی تُرَاثَ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه وآله) تَفْوِیقاً، وَ اللَّهِ لَئِنْ بَقِیتُ لَهُمْ لَأَنْفُضَنَّهُمْ نَفْضَ اللَّحَّامِ الْوِذَامَ التَّرِبَةَ.
[قال الشریف: و یروی التراب الوذمة و هو علی القلب قال الشریف و قوله (علیه السلام) لیفوقوننی أی یعطوننی من المال قلیلا کفواق الناقة و هو الحلبة الواحدة من لبنها. و الوذام جمع وذمة و هی الحزة من الکرش أو الکبد تقع فی التراب فتنفض].[/hadith]
جلوه تاریخ درشرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج 3، ص 284
از سخنان آن حضرت (ع) درباره بنی امیه [در این خطبه که با عبارت «ان بنی امیة لیفوقوننی تراث محمد صلی اللّه» «همانا بنی امیه از میراث محمد (ص) اندکی به من می دهند» شروع می شود ابن- ابی الحدید بحث تاریخی کوتاهی دارد که چنین است ]:
بدان که اصل خبر را ابو الفرج علی بن حسین اصفهانی در کتاب اغانی با اسنادی که به حارث بن حبیش می رساند آورده است که او گفته است: سعید بن عاص هنگامی که از سوی عثمان امیر کوفه بود هدایایی به مدینه فرستاد و همراه من هدیه یی هم برای علی علیه السلام فرستاد و برای او نامه یی نوشت که من برای هیچکس دیگر غیر از امیر المومنین بیشتر از آنچه برای تو فرستاده ام نفرستادم. چون پیش علی علیه السلام رسیدم و نامه او را خواند فرمود: «چه سخت است اینکه بنی امیه میراث محمد (ص) را برای من ناروا می دارند. به خدا سوگند، اگر عهده دار آن شوم آنان را دور می افکنم همان گونه که قصاب پاره های خاک آلوده شکنبه و جگر را دور می افکند.»
گوید: احمد بن جوهری، از ابو زید عمر بن شبه با اسنادی که در کتاب آورده است برای من نقل کرد که سعید بن عاص هنگامی که امیر کوفه بود همراه ابن ابی- عایشه، وابسته خود، هدیه یی برای علی بن ابی طالب علیه السلام فرستاد. علی فرمود: به خدا سوگند، همواره غلامی از غلامان بنی امیه از آنچه خداوند از غنایم رسول خدا قرار داده است به اندازه روزی بیوه زنان برای ما می فرستد. به خدا سوگند، اگر باقی بمانم آنان را دور می افکنم، همان گونه که قصاب پاره های شکنبه و جگر خاک آلوده را دور می افکند.
