[hadith]وَ قَالَ (علیه السلام): أَفْضَلُ الْأَعْمَالِ، مَا أَکْرَهْتَ نَفْسَکَ عَلَیْهِ.[/hadith]
امام (ع) فرمود: «أَفْضَلُ الْأَعْمَالِ مَا أَکْرَهْتَ نَفْسَکَ عَلَیْهِ»:
مقصود امام (ع) اعمال شایسته است، که بهترین آنها اعمالی است که سودمندتر بوده، و اجر و پاداش بیشتری در پی داشته باشد. از آن جهت چنین عملی برترین اعمال است که فایده اعمال شایسته، رام ساختن نفس امّاره در برابر نفس مطمئنّه و وادار ساختن آن تا حدّی است که فرمانبردار عقل گردد، و مجبور ساختن نفس بر کاری به دلیل دشواری آن کار است، پس هر چه کاری دشوارتر باشد، در تمرین نفس مؤثّرتر، و در رام ساختن و شکستن آن مفیدتر خواهد بود، و بر این اساس، آن عمل نیز، پر فایده و برترین اعمال خواهد بود، و نظیر آن است حدیث نبوی: «أفضل الأعمال احمزها» با زای نقطه دار، یعنی برترین اعمال دشوارترین آنهاست.
