[hadith]وَ قَالَ (علیه السلام): أَفْضَلُ الْأَعْمَالِ، مَا أَکْرَهْتَ نَفْسَکَ عَلَیْهِ.[/hadith]
منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة (خوئی)، ج 21، ص: 315
التاسعة و الثلاثون بعد المائتین من حکمه علیه السّلام:
(239) و قال علیه السّلام: أفضل الأعمال ما أکرهت نفسک علیه. (79814- 79806)
المعنی:
قد فرض اللَّه علی عباده فرائض و ندبهم إلی السنن و کلّفهم ما یطیقون لریاضة نفوسهم و کسر شهواتهم، فکلّ عمل یخالف میل النفس و هواها یکون أنفع فی تزکیة الانسان و تقرّبه إلی اللَّه و تخلّصه من علائق الطبیعة و ملاذ الدّنیا، فیکون أفضل و أکثر أجرا، فانّ إکراه النفس علی الأمر یکون لشدّته، فکلّما کان أشدّ کان أقوی فی ریاضتها و أنفع فی تطویعها و کسرها، و بحسب ذلک یکون أکثر نفعا و أفضل أثرا و أجرا.
الترجمة:
فرمود: بهترین کارها بدرگاه خدا آن کاریست که خود را بر آن وادار سازی.
بهترین کاری بدرگاه خدا کار پر رنجی است بر ضدّ هوا
نفس أمّاره از آن در زحمت است لیک عقل تو از آن در راحت است
