امروز شما ملاحظه میکنید که دنیا، دنیای مبارزهی دو جانبه است. یک طرف، قدرتمندان و قوی پنجههای جهان قرار دارند و یک طرف ملتهای مظلوم و مستضعف. چنین مبارزهای، امروز جریان دارد. مبارزهی واضحی است؛ مبارزهی پر مرارتی است؛ مبارزهای است که در آن، قدرتمندان، انواع و اقسام کارهای خلاف را هم انجام میدهند و ملتها مظلوم واقع میشوند. همان «ملئت ظلما و جورا (1)نشانههایش دیده میشود. دستهای پلید قدرت، دنیا را از ظلم و جور پر کردهاند. کجاست که نشانی از ظلم و جور آنها نباشد؟ همانطور که امیرالمؤمنین علیه الصّلاة و السّلام، در آن دوران نسبت به یک نظام فرمودند؛ امروز میشود نسبت به نظام استکباری گفت: «ما من بیت وبر و لا مدر الا دخل فیها ظلمهم و نبا بها سوء رأیهم»(2) ظلمشان تمام زوایای عالم را گرفته است. این ظلم - ظلم جهانی - از سوی مستکبرین و قلدرهای عالم، تکلیفی را روی دوش ما میگذارد. آن تکلیف چیست؟ مبارزه با ظلم. کار ملت ما مبارزه با ظلم و جور و بیعدالتی و حقکشی و مردمکشی است. چگونه میشود این مبارزه را انجام داد؟ این مبارزه را با دست خالی از سلاح، شاید بشود انجام داد؛ اما با دست خالی از علم و معرفت و ایمان، نمیشود. با بیکاری و بیهودگی و هرزگی - خدای ناکرده - نسلهای رو به رشد، نمیشود انجام داد. این مبارزه را با هشیاری کامل، با ایمان کامل، با تلاش همه جانبه از سوی قشرها - مخصوصاً قشرهای جوان و نوجوان - باید انجام داد و این، وظیفهی معلمین است.
وظیفه معلمان، مبارزه با ظلم جهانی بوسیله سلاح علم و ایمان
بیانات
آیتالله سیدعلی خامنهای
مطالب مرتبط
بیانات
بیانات در دیدار جمعی از معلّمان و کارگرانبسماللهالرّحمنالرّحیماوّلاً به همه برادران و خواهران عزیز معلّمان و کارگران - خوشامد عرض میکنم و امیدوارم که به توفیق و فضل پروردگار، شما دو قشر فعّال و سازنده، بتوانید نقش و مسؤولیت بزرگ خودتان را به بهترین وجه در کشور عزیز و محیط اسلامیمان، همیشه
روایت
(پس از جنگ نهروان در سال 38 هجری در افشای جنایات بنی امیّه و معاویه ایراد کرد).خبر از ستمگری و فساد بنی امیّه:سوگند به خدا، بنی امیّه چنان به ستمگری و حکومت ادامه دهند که حرامی باقی نماند جز آن که حلال شمارند، و پیمانی نمی ماند جز آن که همه را بشکنند، و هیچ خیمه و خانه ای وجود ندارد جز آن که ستمکاری آنان در آنجا راه یابد، و ظلم و فسادشان مردم را از خانه ها کوچ دهد، تا آن که در حکومتشان دو دسته بگریند: دسته ای برای دین خود که آن را از دست داده اند، و دسته ای برای دنیای خود که به آن نرسیده اند. و یاری خواستن یکی از دیگری، چون یاری خواستن برده از ارباب خویش است که در حضور ارباب اطاعت دارد و در غی