• تاریخ: 1373/01/24

    بیانات در دیدار جمعی از فرماندهان و پرسنل ارتش

شما نظامی هستید و می‏دانید که در مبارزات- چه مبارزات نظامی و چه مبارزات سیاسی یا اقتصادی- هر طرف باید بر نقاط قوّت خود و نقاط ضعف طرف مقابل تکیه کند. شما ببینید نقطه‏ی قوّتتان چیست و روی آن تکیه کنید؛ چنان‏که در میدان جنگ همین کار را می‏کنید. یعنی نقطه ضعف طرف را می‏یابید، رخنه‏گاه را در صفوف طرف مقابل پیدا می‏کنید و حمله را بر نقاط ضعف طرف متمرکز می‏نمایید؛ و اگر بتوانید نقاط قوّتِ طرف را از بین ببرید، به این کار می‏پردازید. فرض بفرمایید اگر دشمن هواپیماهای بسیار تیزپروازی دارد، برای زمین‏گیر کردن او در منطقه، ضدّهوایی‏تان را تقویت می‏کنید. یا اگر زرهیِ بسیار مسلّطی دارد، شما ضدّ زرهیتان را مجهّز می‏کنید تا او زمین‏گیر شود. در مبارزات نظامی، این قاعده‏ی کلّی است و همه‏ی ارتشهای جهان، در نبردها چنین کاری می‏کنند. در دنیای سیاست نیز همین‏طور است. استکبار به کشور ما نگاه کرده و دیده است که ملت ایران نقاط قوّت و نقاط ضعفی دارد. بنابراین می‏خواهد ضمن حدّ اکثر استفاده از نقاط ضعف، تا آنجا که می‏تواند نقاط قوّت را از بین ببرد و مانع استفاده‏ی این ملت از نقاط قوّت خود شود.