• تاریخ: 1380/06/05

    بیانات در دیدار رئیس جمهوری و اعضای هیأت دولت‌

امروز مردم‏سالاری دینی‏ای که ما در کشور خود مطرح می‏کنیم، یک حرف نو است؛ نه فقط به خاطر اینکه ما شاخه‏ای از مردم‏سالاری را ارائه می‏دهیم؛ نخیر، ما در واقع در مردم‏سالاریهای دنیا شبهه می‏کنیم. من حقیقتاً در مردم‏سالاریهای دنیا خدشه دارم؛ برای خاطر اینکه انتخابات و گزینشها در دنیا تحت تأثیر عوامل تبلیغاتی‏ای است که یکسره دست سرمایه‏دارهاست. چه کسی است که از تأثیر عوامل ارتباطاتی امروز یکسره غافل باشد؟ می‏گویند روزنامه‏ها در امریکا یا در انگلیس آزاد است. من سؤال می‏کنم کدام روزنامه متعلّق به قشرهای متوسط و پایین مردم است تا آدم از آزادی روزنامه، آزادی آن قشر را کشف کند؟ روزنامه‏ها متعلّق به چه کسانی است؟ کارتلها و تراست‏های بزرگ و سرمایه‏دارها. بله، روزنامه‏ها آزادند؛ یعنی آن‏ها آزادند که هرچه می‏خواهند، بگویند. آن‏ها برخلاف مصلحت خودشان حرفی نمی‏زنند. این مربوط به آن‏هاست که مظهر و مادر و آورنده‏ی دمکراسی‏اند و به آن افتخار هم می‏کنند. شما ملاحظه کنید، دولتهایی هستند که از آن‏ها دمکراسی را گرفتند. مثلًا در میان همسایه‏های ما- من نمی‏خواهم اسم بیاورم- دولتهایی هستند که عنوان دمکراسی را با خود دارند، اما در حقیقت، حاکمیت با نظامیان است. یک‏وقت کسی وسط میدان می‏آید و بدون اینکه اعتنایی بکند که انتخاباتی وجود دارد، همه را کنار می‏زند و بر سرِ کار می‏آید و می‏شود حاکمیت نظامی! یا حاکمیت انحصاری احزاب است و کسی جرأت ندارد غیر از نامزد آن حزب، نامزدی معرفی کند؛ انتخاباتی با یک نامزد برای ریاست جمهوری! امروز در میان کشورهای اسلامی و در مجموعه‏هایی که ما در آن زندگی می‏کنیم و با آن‏ها تعامل داریم، کدام کشور است که مثل جمهوری اسلامی، آحاد مردم، قشرهای گوناگون و طبقات متوسط آن بیایند و در انتخابات شرکت کنند؟ اگر یک‏وقت سرمایه‏دارها هم بخواهند در حزب و جناح و تشکیلاتی اعمال نفوذ کنند، از ترس، این کار را مخفیانه می‏کنند؛ چون بدنام هستند.