[hadith]و من کتاب له (علیه السلام) إلی أمیرَین من أمراء جَیشه:
وَ قَدْ أَمَّرْتُ عَلَیْکُمَا وَ عَلَی مَنْ فِی حَیِّزکُمَا مَالِکَ بْنَ الْحَارِثِ الْأَشْتَرَ، فَاسْمَعَا لَهُ وَ أَطِیعَا وَ اجْعَلَاهُ درْعاً وَ مِجَنّاً، فَإِنَّهُ مِمَّنْ لَا یُخَافُ وَهْنُهُ وَ لَا سَقْطَتُهُ، وَ لَا بُطْؤُهُ عَمَّا الْإِسْرَاعُ إِلَیْهِ أَحْزَمُ، وَ لَا إِسْرَاعُهُ إِلَی مَا الْبُطْءُ عَنْهُ أَمْثَلُ.[/hadith]
ترجمه (محمد دشتی):
(دستور العمل امام به دو تن از امیران لشکر، زیاد بن نضر و شریح بن هانی).
رعایت سلسله مراتب فرماندهی:
من «مالک اشتر پسر حارث» را بر شما و سپاهیانی که تحت امر شما هستند، فرماندهی دادم. گفته او را بشنوید، و از فرمان او اطاعت کنید. او را چونان زره و سپر نگهبان خود برگزینید، زیرا که مالک، نه سستی به خرج داده و نه دچار لغزش می شود. نه در آنجایی که شتاب لازم است کندی دارد، و نه آنجا که کندی پسندیده است شتاب می گیرد.
واژگان (عمران علی‌زاده):
-
أمَّرتُ: امیر و رئیس نمودم
-
حَیِّز: اختیار، حوزه و فضا
-
وَهن: سستی و تنبلی
-
أحزَم: طبق احتیاط است
-
أمثَل: بهتر و خوبتر
-