به اسرار آگاه است و از رازهای درون باخبر. بر هر چیز احاطه دارد و بر هر چیز غلبه دارد و بر هر کار تواناست.
بر هر یک از شماست، که برای خدا کاری کند، در روزهایی که فرصتی هست پیش از ناگهان فرا رسیدن اجلش و در زمان آسودگی، پیش از گرفتار شدنش و به هنگامی که نفس تواند کشید، پیش از بند آمدن نفسش. و باید که خویشتن مهیا دارد و جای پای استوار سازد و توشه ای برگیرد از آنجا، که سرای کوچیدن اوست برای سرایی، که جایگاه اقامت اوست.
پس ای مردم، از خدا بترسید و آنسان که شما را به حفظ کتاب خود فرمان داده در حفظ آن بکوشید و حقوقی را که در میان شما به ودیعت نهاده رعایت کنید. زیرا خداوند سبحان، شما را به عبث نیافریده و بی هدف وانگذاشته و در نادانی و نابینایی رها نساخته است. آنچه را باید به انجام رسانید معلوم کرده و به کردارتان آگاه است و مدت عمر شما معین کرده است.
برای شما کتابی نازل کرده است که بیان دارنده هر چیزی است. پیامبر خود را چندان در میان شما زیستن داد تا دین خود را برای او و برای شما بدان گونه که در کتاب خود نازل کرده و خود می پسندید، به کمال رسانید و، بر زبان او هر کاری را که خوش می داشت یا ناخوش و آنچه را که باید کرد و نباید کرد، به شما ابلاغ نمود.
جای عذری برایتان باقی نگذاشت و حجت خود بر شما تمام کرد و وعید و تهدید خود بر شما عرضه داشت و شما را از عذاب سختی که در پیش روی شماست بترسانید.
پس باقی مانده عمر را دریابید و نفسهای خود را در این روزهای بازپسین به شکیبایی وادارید. زیرا زمان، زمان اندکی است، در برابر روزهایی که در غفلت گذرانیده اید و از موعظه اعراض کرده اید. به نفسهای خود رخصت مدهید، که این رخصتها، شما را به راههای ستم پیشگان می برند و با نفسهای خود نرمش به خرج مدهید، که این نرمشها شما را به معصیت می کشانند.
ای بندگان خدا، آن کسی که نیکخواه ترین مردم است نسبت به خود فرمانبردارترین آنهاست از خداوند و آنکه به خود خیانت ورزد بیشتر از دیگران معصیت او کند و بیشتر از همه خود را فریب داده است. فریب خورده کسی است که خود را بفریبد.
بر کسی باید رشک برد که دینش سالم مانده باشد و خوشبخت کسی است که از دیگران پند گیرد و شور بخت و شقی آن که فریب هوا و غرور خود خورد.
بدانید که ریاکاری هر چند اندک بود شرک است و همنشینی با اهل هوا و هوس ایمان را به فراموشی سپارد و چنان مجلسی، مجلس شیطان است.
از دروغ حذر کنید که دروغ از ایمان دور است. راستگو بر آستانه نجات و کرامت است و دروغگو بر پرتگاه سرنگونی و خواری.
حسد مورزید که حسد ایمان را می خورد آنسان که آتش، هیزم را.
با یکدیگر دشمنی مکنید که دشمنی هر خیر و برکتی را تباه می کند. و خدا را از یاد می برد.
پس به آرزوها که موجب سبکی عقل و فراموشی یاد خداست میدان مدهید که این خود گونه ای فریب است و کسی که چنان کند، فریب خورده است.