و گواهی می دهم که خدایی نیست جز خدای یکتا، که بی انباز است و بی همتا. آغاز اوست، که پیش از او چیزی نیست. انجام اوست و نامنتهی است. نه پندارها برای او صفتی داند، و نه خرده�
و از این خطبه است:
پس بندگان خدا از عبرتهای سودمند، پند پذیرید، و از نشانه های آشکار عبرت گیرید. از آنچه با بیانی رساتان ترسانده اند، خود را باز دارید، و از یادآوریها و موعظتها سود بردارید، که گویی چنگالهای مرگ بر شما آویخته است، و رشته های آرزوتان را از هم گسیخته، و سختیهای -واپسین دم زندگی- به ناگاه بر سر شما رسیده و به آبشخوری که در آمد نگاه شماست کشیده و هر نفسی را راننده ای همراه است که او را تا به محشر وی می راند، و گواهی که بر کرده او گواهی می دهد، و آنچه کرده است می داند.
و از این خطبه است در صفت بهشت:
پایه هایی فروتر و برتر، منزلهایی برخی از برخی بهتر، نه نعمت آن بریده گردد، و نه باشنده آن از آنجا رخت بربندد. نه آن که در آن جاودان است پیر شود، و نه آن که در آن ساکن است فقیر.