از سخنان آن حضرت علیه السّلام است در نکوهش مردم عراق (در جنگ صفّین چون لشگر شام شکست خورده بدستور عمرو ابن عاص قرآنها بر سر نیزه ها زده اظهار عجز و ناتوانی نمودند، و بر اثر این مکر و حیله لشگر عراق در جنگیدن با ایشان سستی نموده و از فتح و فیروزی حتمی که بدستشان می آمد گذشته بجنگ خاتمه دادند، حضرت فرمود):
بعد از سپاس و ستایش خداوند متعال و درود بر پیغمبر اکرم، ای مردم عراق شما چون زن آبستنی هستید که پس از تحمّل مدّت حمل بچه را سقط کرده مرده بیندازد و شوهرش بمیرد و بیوگی او طول بکشد، و (پس از مرگ چون فرزند و شوهری نداشته) بیگانه ترین اشخاص میراثش را ببرد (در این جنگ رنج بسیار کشیدید و چون فتح و فیروزی بشما نزدیک شد فریب خورده آنرا از دست دادید و به حکومت حکمین راضی گشتید و از رأی امامتان پیروی ننموده خود را بی پیشوا فرض کردید تا اینکه دشمن بیگانه شهرهایتان را بتصرّف در آورده بر شما مسلّط گردید).
آگاه باشید سوگند بخدا من با اختیار بسوی شما نیامدم (حرکت من از مدینه و آمدنم بسوی شما و ماندن در کوفه به دلخواه نبود) و لیکن (در جنگ جمل چون لشگر حجاز برای کمک با من وافی نبود و لشگر شما را می خواستم، لذا) بناچار آمدم (و چون پس از جنگ با اهل بصره جنگ با مردم شام پیش آمد از این جهت مجبور شدم در شهر شما اقامت نمایم)
و بمن خبر رسیده که شما (از روی نفاق و دوروئی) می گوئید: علیّ دروغ می گوید، خدا شما را بکشد (رحمتش را از شما دور گرداند). بر که دروغ می گویم؟ آیا بر خدا دروغ می بندم من که اوّل کسی هستم که باو ایمان آورده ام، یا بر پیغمبر او دروغ می بندم، من که اوّل کسی هستم که او را تصدیق نموده ام
سوگند بخدا چنین نیست (که شما می گوئید) و لیکن سخنانم صحیح و گفتارم فصیح است، شما که در آن هنگام (که آنرا از پیغمبر فرا می گرفتم) حاضر نبودید، و (اگر هم حاضر بودید) لیاقت شنیدن آنرا نداشتید (چون اخبار بغیب را نمی فهمیدید بر شما پوشیده ماند)
وای بر مادر او (که مرا تکذیب میکند یعنی مادر به مرگ او نشیند، زیرا) بی بها پیمانه میکنم (همه چیز را یاد می دهم بدون توقّع و مزد) اگر او را ظرفی باشد (استعداد داشته باشد) و هر آینه خواهید دانست راستی گفتار را بعد از این (در قیامت که بکیفر گفتار خود مبتلی خواهند شد، یا پس از وفات آن حضرت وقتی که بنی امیّه بر آنها مسلّط گشته آنچه که آن بزرگوار از آینده خبر داده بود بر آنان هویدا گردید. جمله «و لتعلمنّ نبأه بعد حین» را از قرآن کریم اقتباس فرموده. سوره 38 آیه 88).