از سخنان آن حضرت علیه السّلام است که به خوارج نهروان فرموده (چون در جنگ صفّین پس از قرار داد تحکیم و نوشتن عهد نامه، خوارج از آن بزرگوار کناره گیری نموده از هر طرف فریاد کردند: «لا حکم إلّا للّه» یعنی نیست حکمی مگر از جانب خدا، و گفتند «الحکم للّه یا علیّ لا لک یعنی یا علیّ» حکم و فرمان دادن مخصوص خدا است نه برای تو، و حکم خدا در باره معاویه و اصحابش آنست که به فرمان ما داخل گردند و ما خطاء کردیم که به تحکیم رضاء دادیم، پس چون به خطای خود پی بردیم بخدا توبه و بازگشت نمودیم، تو نیز مانند ما از خطای خود توبه و بازگشت نما، و بعضی گفتند چون به تحکیم رضاء دادی کافر شدی اکنون بکفر خود گواهی ده پس از آن توبه کن تا ترا اطاعت کنیم، حضرت فرمود):
بادی که سنگ ریزه را به جنبش می آورد بر شما بوزد (عذاب الهیّ شما را دریابد) و باقی نماند از شما کسیکه نخل خرما را هرس کند (یا کسیکه سخن گوید، یا کسیکه بر جهد، خلاصه نسل شما قطع گردد)
آیا بعد از ایمان آوردن من بخدا و جهاد به همراهی رسول اکرم، صلّی اللّه علیه و آله (در جنگها) کفر و خطاء را بر خود گواهی دهم پس در این هنگام (به اقرار بر خطای خویش) گمراه شده از راه راست قدم بیرون نهاده ام
پس، از بدترین راهی که قدم در آن نهاده اید بر گردید (از این راه باطل برگشته دیگر باره این سخنان زشت را نگویید) و بجای پای خود بازگشت نمائید (از راهی که رفته اید بجای خویش برگشته از حقّ پیروی کنید).
آگاه باشید بزودی بعد از من بذلّت و خواری بسیار بر خورده به شمشیر برنده مبتلی گردید، و مال شما را ستمکاران گرفته اختصاص بخود دهند و این کار را در میان شما سنّت و عادت خویش قرار دهند (از قتل و غارتی که بعد از آن بزرگوار از طرف ستمکاران مانند مهلب ابن ابی صفره و دیگران در میان آنان واقع شده خبر می دهد.)
(سیّد رضیّ فرماید:) فرمایش آن حضرت: و لا بقی منکم ابر بر سه وجه نقل میشود: اوّل چنانکه بیان نمودیم آبر براء مهمله و این مأخوذ از قول عربست که کسیکه نخل خرما را هرس میکند می گویند رجل آبر، و (دوّم) آثر بثاء سه نقطه روایت میشود که مراد از آن کسی است که حدیثی روایت میکند یا سخنی حکایت می نماید، و این قول نزد من صحیح ترین وجوه است (زیرا) گویا حضرت فرموده است: گوینده ای از شما باقی نماند، و (سوّم) آبز بزاء نقطه دار روایت میشود و آن بمعنی واثب یعنی بر جهنده است، و نیز آبز بمعنی هالک یعنی تباه گشته استعمال میشود.