این خطبه پیش از این به روایتی اختیار و نقل شده، و در اینجا از روی روایت دیگری برای اختلافی که در این دو روایتست بیان می کنیم:
آگاه باشید دنیا و بفناء و نیستی نهاده، و (بر اثر تغییراتی که در آن مشاهده میشود) در گذشتش را اعلام کرده، و خوشی آن باقی نمی ماند، (مانند جوانی و تندرستی) و به تندی (از اهلش) رو بر می گرداند، و ساکنین خود را بفناء و نیستی می کشاند، و همسایگان را بسوی مرگ میراند (تا به گورستان بسپارد) و شیرینیهای آن به تلخی مبدّل شد (مانند جوانی به پیروی و تندرستی که به بیماری تبدیل می گردد) و صافیهای آن تیره گردید (پس اکنون که تغییرات در آن آنی و فوری و بهره از آن موقّتی است، نبایستی بآن دلبند شد)
پس از این دنیا (نسبت به زندگانی هر کس زمانی) باقی نمانده مگر ته مانده ای (چند روزی) مانند ته مانده آب در مشک کوچکی، یا باقی نمانده از آن مگر جرعه ای (مدّت کمی) مانند جرعه مقلة (عادت عرب بر اینست که چون تشنگان در بیابان اندک آبی یابند، سنگ ریزه در ظرفی ریخته آنقدر آب بر آن بریزند که آن سنگریزه ها را بپوشاند، پس هر یک آن مقدار آب را برای رفع تشنگی بیاشامد، و باین طریق آب اندک را میان خودشان قسمت کنند، و آن سنگریزه ها را مقلة گویند) پس تشنه (دنیا که مدّت کمی از عمرش باقی مانده) اگر بمکد آن ته مانده (و یا آن جرعه مقله) را (بدنیا دل بسته از آخرت چشم پوشد) تشنگی او بر طرف نشود (بهره ای که در نظر دارد بدست نیاورد)
پس ای بندگان خدا (اکنون که رفتار دنیا با شما چنین است) برای کوچ کردن از این سرا که برای اهلش زوال و نیستی مقدّر شده آماده شوید، و آرزو بر شما غالب نشود، و مدّت زندگانی در آن بنظر شما طولانی نیاید (به آرزوهای بیجا تکیه مکنید و از مرگ غافل نباشید که ناگاه شما را دریابد).
سوگند بخدا اگر بنالید مانند ناله شتران غم زده فرزند مرده، و بخوانید مانند صدای کبوتر، و فریاد و زاری نمائید مانند فریاد و زاری راهبی که دنیا را ترک کرده، و از مالها و فرزندان در راه خدا بگذرید برای درخواست تقرّب از جهت بلندی مقام و منزلت نزد او، یا آمرزش گناهی که نوشته شده و فرشتگان او آن گناه را ثبت نموده اند، هر آینه کم است در مقابل ثوابی که از جانب خداوند متعال من برای شما امیدوارم، و (همچنین) کم است در برابر عذاب او که من از آن برای شما می ترسم (ثواب و پاداش عبادت و پرستش خدا که من بشما امر میکنم بیشتر است از پاداش عبادتی که شما در طلب آن تضرّع و زاری می کنید و بآنچه که وسیله تقرّب است دست می اندازید، و عقاب و کیفر معصیتی که من شما را از آن نهی می نمایم سختتر است از معصیتی که شما در آمرزش آن ناله و سوگواری می نمایید، خلاصه پاداش عبادت و بندگی خدا و کیفر معصیت و نافرمانی او که من می دانم از حیطه ادراک و فهم شما بیرون است، پس کوشش کنید در آنچه که امر میکنم، و چشم بپوشید از آنچه که نهی می نمایم).
و سوگند بخدا اگر برای شوق به حقّ تعالی یا برای ترس از او دلهای شما گداخته شود و از چشمهایتان خون جاری گردد و بدین منوال زندگی کنید در دنیا مادامی که باقی است، این اعمال و منتهی درجه کوشش شما برابری با نعمتهای بزرگ خداوند که بشما عطاء فرموده نمی نماید، و مساوی راهنمائی نمودن او شما را بسوی ایمان نمی گردد.