از خطبه های آن حضرت است در وصف حال مردم جاهلی و دوران سکوت خود:
خداوند محمّد صلّی اللّه علیه و آله را به عنوان بیم دهنده عالمیان، و امین بر قرآن بر انگیخت، و شما ملّت عرب در آن وقت دارای بدترین دین، و در بدترین خانه بودید، منزلتان در میان سنگهای سخت، و در بین مارهای زهردار بود، آب تیره می نوشیدید، غذای خشن می خوردید، خون یکدیگر را می ریختید، قطع رحم می کردید، بتان در میان شما نصب شده بود، و گناهان به شما بسته بود.
نظر کردم جز اهل بیتم یاری برایم نبود، از اینکه آنان را در جنگ نابرابر به دست مرگ سپارم دریغ کردم، چشم بر خاشاک در دیده بستم، زهر غم و غصه آشامیدم، و بر فروبردن خشم صبر ورزیدم، و بر حادثه تلخ تر از درخت علقم پایداری کردم.
و از این خطبه است، در باره معاویه و عمرو عاص:
عمرو عاص با معاویه بیعت نکرد مگر با این شرط که ثمنی به او پرداخت کند، پس پیروز مباد دست فروشنده، و رسوا باد عهد خریدار. اکنون آماده جنگ شوید، و ساز و برگ جهاد آماده کنید، شعله های جنگ زبانه می کشد، و روشنایی آن سر کشیده. پایداری را شعار خود کنید، که بهترین وسیله پیروزی است.