از خطبه های آن حضرت علیه السّلام است (در مدح حضرت رسول صلّی اللَّه علیه و آله) که آنرا در ذی قار (موضعی نزدیک بصره) هنگام رفتن ببصره فرموده، و واقدی آنرا در کتاب جمل نقل کرده است:
پیغمبر اکرم آنچه را که مأمور شده بود بیان فرموده، پیغامهای (احکام) پروردگارش را (بمردم) رسانید،
پس خداوند بوسیله او از هم گسیخته را منظّم گردانیده، پراکنده را گرد آورد، و بین خویشاوندان پس از دشمنی افروخته در سینه ها و کینه های آتش زننده دلها آمیزش و یگانگی برقرار فرمود.