ستایش خداوندی را که برتر از آن است که با آفریندگانش همانند باشد و فراتر از گفتار واصفان است. برای اصحاب بصیرت آشکار است، به تدبیرهای شگفتی آورش و از اندیشه توهم کنندگان پنهان است، به جلال عزتش.
عالم است بی آنکه علمی اندوخته باشد، یا بر علمش افزون شود یا علم خود از علم دیگری برگرفته باشد. آفریننده هر چیز است، بدون اندیشه و تأمّل.
خداوندی که تاریکیهایش پوشیده ندارد و از روشنها روشنی نستاند. نه شب او را فرا می گیرد و نه روز بر او می گذرد. نه ادراکش به دیدن است و نه علمش از طریق اخبار.
از این خطبه [در وصف پیامبر (ص)]:
او را با فروغ اسلام به رسالت فرستاد و مقدّم بر همه کسش برگزید. به او، پراکندگیها را به هم پیوست و پیروزمندان را به نیروی او درهم شکست. سختیها را به او آسان ساخت و ناهمواریها را به او هموار گردانید تا گمراهیها را از چپ و راست پراکنده ساخت.