از خطبه های آن حضرت علیه السّلام است (راجع به مرگ و قیامت):
عاقبت و پایان جلو روی شما است (بالأخره هر کس پایان را خواهد دید و ببهشت یا به دوزخ وارد خواهد شد) و قیامت یا مرگ در عقب است که شما را سوق می دهد و میراند (چون قیامت و مرگ آمدنی است مانند آنست که دنبال کسی افتاده و او را براند، بنا براین:)
سبک شوید (بارهای گران را رها کنید) ملحق گردید (به رفتگان برسید) که اوّلی شما را بازداشت نموده آخری شما را منتظرند (پیشینیان که رفته اند، در راه باز داشتشان کرده و منتظرند که آخرین نفر بایشان ملحق شود تا همه کاروان یک باره به قیامت وارد شوند).
سیّد رضیّ فرماید: می گویم: بعد از کلام خداوند سبحان و کلام حضرت رسول صلّی اللَّه علیه و آله این کلام با هر کلامی سنجیده شود رجحان و برتری دارد و از آن پیشی گیرد (هیچ کلامی به پایه آن نخواهد رسید) و امّا آنچه آن حضرت فرموده: تَخَفَّفُوا تَلْحَقوُا (سبک گردید تا ملحق شوید) کلامی از این کوتاهتر و پر معنی تر شنیده نشده، و چه ژرفست عمق این کلمه (هر چند بیشتر تأمّل و تدبّر کنی بپایان آن نمی رسی) و چقدر این جمله سر تا پا حکمت و پند تشنگی (هر تشنه ای) را برطرف میکند، و ما در کتاب خصائص عظمت و بزرگی این کلمه را شرح داده ایم.