(همواره امام یاران خود را اینگونه پند می داد).
آمادگی برای سفر آخرت:
آماده حرکت شوید، خدا شما را بیامرزد که بانگ کوچ را سر دادید. وابستگی به زندگی دنیا را کم کنید، و با زاد و توشه نیکو به سوی آخرت باز گردید، که پیشاپیش شما گردنه ای سخت و دشوار، و منزلگاه هایی ترسناک وجود دارد، که باید در آنجاها فرود آیید، و توقّف کنید.
آگاه باشید که فاصله نگاه های مرگ بر شما کوتاه، و گویا چنگال هایش را در جان شما فرو برده است. کارهای دشوار دنیا مرگ را از یادتان برده، و بلاهای طاقت فرسا آن را از شما پنهان داشته است، پس پیوندهای خود را با دنیا قطع کنید، و از پرهیزکاری کمک بگیرید.
(قسمتی از این سخن در خطبه های پیش با کمی تفاوت نقل شد).