خطبه ای از آن حضرت (ع) هنگام رهسپار شدن اصحاب جمل به بصره:
خداوند پیامبری فرستاد، راه نماینده، با کتابی ناطق و آیینی برپا و پایدار. هلاک و تباه نشود، جز آنکه خود هدایت نپذیرد و به صلاح نیاید. بدعتها و کارهایی که به سنّتها همانندند و از سنّتها نیستند، هلاکت و تباهی مردم را در پی دارند. مگر آنکه خدا بندگان خود را از تباهی نگه دارد.
حکومت خدایی، نگهبان کارهای شماست. پس به رغبت تمام از آن فرمان برید، نه از بیم ملامت دیگران یا از روی اکراه. باید که چنین کنید و گرنه، به خدا سوگند، خدا دولت اسلام را از میان شما به درخواهد برد. و دیگر هرگزش بازنگرداند تا کارها به دست دیگران افتد.
اینان دست اتحاد به هم داده اند و به خلاف من برخاسته اند، زیرا از حکومت من ناخشنودند و من صبر می کنم، تا آن گاه که بترسم که صبر من اختلاف و افتراق شما را در پی داشته باشد. اگر این اندیشه را که در سر دارند، به پایان برند، نظام کار مسلمانان از هم گسیخته گردد.
اینان طالبان دنیا هستند، زیرا بر کسی که خداوند حکومت را بر عهده او نهاده است رشک می برند و می خواهند کارها را بر مسیر جاهلیت گذشته اندازند. شما را بر ما حقی است و آن عمل کردن است به کتاب خدای تعالی و سیرت رسول الله (صلی الله علیه و آله) و قیام به ادای حق و برپای داشتن سنت او.