از خطبه های آن حضرت علیه السّلام است (در باره معاشرت و مهربانی که با مردم فرموده):
من برای شما معاشر و همنشین نیکوئی بودم که به کوشش خود شما را از پشت سر حفظ نمودم (از تباهکاریها و پیشآمدهای آینده شما را آگاه کردم تا خود را بآنها گرفتار ننمائید) و شما را از ریسمانهای ذلّت و خواری و حلقه های ظلم و ستم (و بیچاره بودن) رهائی دادم،
بجهت سپاسگزاری کردنم در مقابل اندک نیکوئی (که از شما هویدا گردید) و بجهت چشم پوشی از کارهای زشت بسیاری که در حضور من واقع شده و بچشم دیدم (زیرا زمامدار را چاره ای نیست مگر احسان به نیکوکاران و عفو و بخشش از بد کرداران).