نیکی کننده در آنجا که نشاید و بر آن کس که نباید، در آنچه کند بهره ای ندارد، جز ستایش خسان، و درود شنیدن از ناکسان، و گفته نادانان چندان که ببخشد به آنان. چه بخشنده دست اوست -که نعمت آن بر بندگان خدا پیوسته است- و در راه خدا بسته است.
پس آن که خدا او را مالی بخشد، از آن به خویشاوندان خود رساند، و خوان مهمانی نیکو بگستراند، و اسیر را آزاد سازد، و رنجدیده را بنوازد، و مستمند را بهره مند دارد، و وام وامدار بگزارد، و برای درک ثواب، خود را به شکیبایی وادارد، در تحمّل بلاها و پرداخت حقوقی که بر گردن دارد، که به دست آوردن این خصلتها مکرمتهای این جهان را داشتن است. و فضیلتهای آن جهان را یافتن ان شاء اللّه.