از خطبه های آن حضرت است که در آن به فتنه ها (و حکومت امام عصر) اشاره می فرماید:
هوای نفس را به هدایت بر می گرداند آن زمان که مردم مسیر هدایت را به هوا بر گردانده اند، و رأی مردم را تابع قرآن می کند آن وقتی که قرآن را پیرو رأی خود کرده اند.
تا جنگ همچون شیری خشمگین که دندانهایش را بنمایاند بر شما بر پا گردد، پستانهایش پر شیر، و مکیدنش شیرین، ولی پایان کارش تلخ است.
بدانید در فردا -و می آید فردا به چیزی که نمی دانید- حاکمی غیر از این حاکمان، کارگزاران حکومتها را به زشتی اعمالشان کیفر خواهد داد، و زمین پاره های جگرش را برای او بیرون خواهد داد، و کلید گنجهایش را تسلیم او خواهد کرد. پس او روش عدالت را به شما بنمایاند، و آنچه از کتاب و سنّت متروک شده زنده گرداند.
از این خطبه است در اشاره به خروج سفیانی، یا فتنه عبد الملک مروان:
گویا او را می بینم که در شام فریاد برداشته، و با پرچمهایش در حول و حوش کوفه می گردد، و به اهل کوفه همچون شتر سرکش رو می آورد، زمین را از سرهای بریده فرش می کند، دهانش گشوده، قدمش در زمین سنگین، جولانش گسترده، و هیبتش عظیم است.
به خدا قسم شما را در این طرف و آن طرف زمین پراکنده می کند تا از شما جز به مانند باقی مانده سرمه در چشم باقی نماند. این برنامه ادامه دارد تا عرب بر سر عقل آید. پس سنّت های برقرار را ملتزم شوید، و آثار آشکار و پیمان نزدیکی را که بقای نبوت بر آن است پای بند باشید، و بدانید که شیطان راههای خود را برای شما هموار می کند تا به دنبال او بروید.