از سخنان آن حضرت است در نکوهش بصره و اهل آن پس از نبرد جمل:
شما لشگر زن بودید، و پیرو چهار پای زبان بسته، شتر آواز داد اجابت کردید، چون پی شد فرار نمودید. اخلافتان پست، پیمانتان سست، دینتان دوروئی، و آبتان شور است.
آن که در میان شما زندگی می کند در گرو گناه خود است، و آن که از بین شما رفته مشمول رحمت خداست. چنین می بینم که مسجدتان چونان سینه کشتی در آب است، و خداوند عذاب را از بالا و پایین بر آن فرستاده، و همه سرنشینانش غرق شده اند.
(و در روایت دیگری است:) و به خدا قسم که شهر شما غرق خواهد شد، تا آنکه گویا به مسجد آن می نگرم که مانند سینه کشتی یا شتر مرغی که بر سینه نشسته در آب فرو رفته است.
(و در روایت دیگری است:) مانند سینه مرغی در میان امواج دریا.
(و در روایت دیگری است:) شهرهای شما از نظر خاک بد بوترین سرزمینهای خداست: به آب نزدیکتر، و از آسمان دورتر است، و نه دهم شر در آن است. هر که در آن گرفتار است به گناه اوست، و هر که بیرون رفت به عفو خدا بود. گویی به این شهر شما می نگرم که آب همه جای آن را فرا گرفته به گونه ای که فقط کنگره های مسجد نمایان است، گویی سینه مرغی است در میان امواج دریا.