از نامه های آن حضرت علیه السّلام است بدو سردار (زیاد ابن نصر و شریح ابن هانی) از سرداران لشگرش (زمانیکه ایشان ابو الأعور سلمی را که پیشرو لشگر معاویه بود با لشگری انبوه در سور الرّوم ملاقات نمودند و او و همراهانش را به پیروی امام علیه السّلام دعوت کردند و آنها نپذیرفتند، پس سرگذشت را بحضرت نوشته توسّط حارث ابن جمهان روانه داشتند، امیر المؤمنین علیه السّلام که نامه ایشان را خواند مالک اشتر را طلبیده فرمود: زیاد و شریح بمن نامه ای نوشته و منتظر فرمان هستند باید بجانب آنها رفته بر آنان امیر و سردار باشی و زیاد را بر طرف راست و شریح را بر سمت چپ قرار داده تا من به خواست خداوند بزودی بتو برسم، و نامه ای بزیاد و شریح نوشته و آنها را به پیروی از مالک اشتر امر فرموده، و آنرا بتوسّط حارث ابن جمهان که از یاران امام علیه السّلام است روانه داشت، و صورت نامه اینست):
مالک ابن حارث اشتر را بر شما و پیروان شما امیر و فرمانروا گردانیدم، پس فرمان او را شنیده پیروی نمائید، و او را (برای خود) زره و سپر قرار دهید،
زیرا او از کسانی نیست که بیم سستی (ناتوانی) و لغزیدن (خطاء کاری) و کندی از کاری که شتاب در آن باحتیاط و هوشمندی سزاوارتر است، و شتاب بکاری که کندی در آن نیکوتر است در او برود (مالک برای بدست آوردن رضاء و خوشنودی خدا کوشش داشته و هیچ گاه سستی بخود راه ندهد، و بیهوده سخن نگفته کاری انجام نخواهد داد).