[hadith]اللَّهُمَّ فَإِنْ رَدُّوا الْحَقَّ فَافْضُضْ جَمَاعَتَهُمْ وَ شَتِّتْ کَلِمَتَهُمْ وَ أَبْسلْهُمْ بخَطَایَاهُمْ. إِنَّهُمْ لَنْ یَزُولُوا عَنْ مَوَاقِفِهِمْ دُونَ طَعْنٍ درَاکٍ یَخْرُجُ [مِنْهُ] مِنْهُمُ النَّسیمُ وَ ضَرْبٍ یَفْلِقُ الْهَامَ وَ یُطِیحُ الْعِظَامَ وَ یُنْدرُ السَّوَاعِدَ وَ الْأَقْدَامَ، وَ حَتَّی یُرْمَوْا بالْمَنَاسرِ تَتْبَعُهَا الْمَنَاسرُ وَ یُرْجَمُوا بالْکَتَائِب تَقْفُوهَا الْحَلَائِبُ، وَ حَتَّی یُجَرَّ ببلَادهِمُ الْخَمِیسُ یَتْلُوهُ الْخَمِیسُ، وَ حَتَّی تَدْعَقَ الْخُیُولُ فِی نَوَاحِرِ أَرْضِهِمْ وَ بأَعْنَانِ مَسَارِبهِمْ وَ مَسَارِحِهِمْ.
[قال السید الشریف أقول «الدعق» الدق أی تدق الخیول بحوافرها أرضهم و «نواحر أرضهم» متقابلاتها و یقال منازل بنی فلان تتناحر أی تتقابل].[/hadith]
سپس امام (ع) در دنبال بیانات خود به کسانی که با او به جنگ برخاسته اند نفرین می کند که چنانچه دعوت حقّ او را نپذیرند، خداوند آنان را به پریشانی و نابودی گرفتار فرماید. پس از آن آنها را بیم می دهد که بدون آنچه ذکر فرموده شامیان مواضع خود را ترک نخواهند کرد، و از جنگ دست باز نخواهند داشت.
«الطّعن الدّراک» یعنی: نیزه پی در پی، و عبارت «یخرج منه النّسیم» کنایه است از این که بدنهای آنها با زدن نیزه های پیاپی آن چنان دریده و سوراخ شود که نفس از آن برآورند، این واژه به صورت نسم، همچنین قشم با قاف و شین معجمه نیز روایت شده و این به معنای گوشت و پیه است، ولی این روایت بعید به نظر می آید.
شریف رضیّ گفته است: «دعق» به معنای کوبیدن است یعنی تا این که اسبان زمینهای آنان را لگد کوب سازند، «نواحر أرضهم» زمینهای روبروی هم. گفته می شود: «منازل بنی فلان تتناحر» یعنی: منزلهای فرزندان فلان روبروی هم قرار دارد.
