[hadith]إِنَّ الشَّیْطَانَ یُسَنِّی لَکُمْ طُرُقَهُ، وَ یُرِیدُ أَنْ یَحُلَّ دینَکُمْ عُقْدَةً عُقْدَةً، وَ یُعْطِیَکُمْ بالْجَمَاعَةِ الْفُرْقَةَ وَ بالْفُرْقَةِ الْفِتْنَةَ، فَاصْدفُوا عَنْ نَزَغَاتِهِ وَ نَفَثَاتِهِ، وَ اقْبَلُوا النَّصِیحَةَ مِمَّنْ أَهْدَاهَا إِلَیْکُمْ وَ اعْقِلُوهَا عَلَی أَنْفُسکُمْ.[/hadith]

مراد از واژه «عقدة»، دین و آیینها و قانونهایی است که موجب استواری اساس آن است و مقصود از جمله «یحلّ دینکم عقدة عقدة»، این است که شیطان پشت پا زدن به قانونها و سنّتهای دین را در نظر شما خوب جلوه داده، و پیوندهای شما را با آن، یکی پس از دیگری می گسلاند، و «عقده» عبارت از سنّت اجتماعی است که شارع مقدّس بنا به مصالح امّت وضع، و در اجرای آن تأکید کرده است، و جدایی از اجتماع، موجب گسستن این پیوند است. «نزغات شیطان» همان حرکات فسادانگیز، و «نفثات» او وسوسه هایی است که پیاپی در دلها به وجود می آورد، و مراد از کسی که نصیحت و خیرخواهی را به شما اهدا می کند، خود آن بزرگوار است، و توفیق از خداست.