[hadith]وَ قِیلَ لَهُ (علیه السلام): لَوْ سُدَّ عَلَی رَجُلٍ بَابُ بَیْتِهِ وَ تُرِکَ فِیهِ، مِنْ أَیْنَ کَانَ یَأْتِیهِ رِزْقُهُ؟ فَقَالَ (علیه السلام): مِنْ حَیْثُ یَأْتِیهِ أَجَلُه.[/hadith]
به امام (ع) گفتند: «اگر در خانه مردی را به روی او ببندند و او را داخل خانه قرار دهند، روزی او از کجا می رسد» امام (ع) در جواب فرمود: «مِنْ حَیْثُ یَأْتِیهِ أَجَلُهُ»:
امام (ع) روزی را با مرگ قیاس کرده است، از آن رو که هر دو از یک جا ریشه می گیرند و آن قدرت آفریدگار است، و با عبارت: «من حیث» بدان اشاره نموده است.
