[hadith]وَ قَالَ (علیه السلام): جَاهِلُکُمْ مُزْدَادٌ، وَ عَالِمُکُمْ مُسَوِّفٌ.[/hadith]
منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة (خوئی)، ج 21، ص: 372
الثانیة و السبعون بعد المائتین من حکمه علیه السّلام:
(272) و قال علیه السّلام: جاهلکم مزداد، و عالمکم مسوّف. (81699- 81692)
المعنی:
یقول علیه السّلام و یعاتب النّاس بأنّ أهل الجهالة بالحقّ یزدادون علی الخطأ و الذّنب و لا یخطر علی قلوبهم الرجوع إلی الحقّ و الانابة من الذّنب، و أهل العلم بالحقّ یرتکبون الخطأ و یفهمون و لکن یسوّفون التوبة و التدارک قبل فوت الفرصة.
و لعلّ غرضه من أهل الجهالة أتباع معاویة المفتونون بضلالته، أو الخوارج المشتبهون فی أمر إمامته، و أهل العلم أصحابه القائلون بالحقّ و لکن یسوّفون القیام بالدّفاع و الجدّ فی سدّ الطغیان و محو أهل الفسق و العصیان.
الترجمة:
نادان شما بر گناه بیفزاید، و دانای شما امروز را بفردا بگذراند.
نادان شما در پی تکثیر گناه دانای شما توبه پس انداز ز گاه
