[hadith]وَ قَالَ (علیه السلام) فِی الَّذینَ اعْتَزَلُوا الْقِتَالَ مَعَهُ: خَذَلُوا الْحَقَّ، وَ لَمْ یَنْصُرُوا الْبَاطِلَ.[/hadith]
جلوه تاریخ درشرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج 7، ص238
خذلوا الحق و لم ینصروا الباطل. این سخن را علی علیه السّلام در مورد کسانی که از همراهی او در جنگ- جمل- خود داری و کناره گیری کرده اند فرموده است. «حق را خوار و زبون ساختند و باطل را هم یاری ندادند.»
ابن ابی الحدید ضمن شرح این سخن می گوید: نامهای این گروه را در مباحث پیشین آوردیم که عبد الله بن عمر بن خطاب و سعد بن ابی وقاص و سعید بن زید بن عمرو بن نفیل و اسامة بن زید و محمد بن مسلمه و انس بن مالک و جماعتی دیگر بودند.
شیخ ما ابو الحسین در کتاب الغرر آورده است که امیر المؤمنین علیه السّلام هنگامی که آنان را برای شرکت در جنگ فراخواند و آنان بهانه آوردند، به آنان فرمود: آیا منکر این بیعت هستید؟ گفتند: نه، ولی جنگ هم نمی کنیم. فرمود: اینک که بیعت کرده اید، چنان است که در جنگ هم شرکت کرده اید و بدین گونه آنان از نکوهش به سلامت ماندند که امام ایشان از آنان خشنود بوده است. معنی سخن علی علیه السّلام هم این است که مرا یاری ندادند و همراه من با معاویه جنگ نکردند. گروهی از یاران بغدادی ما در باره این قوم متوقف هستند و اظهار نظر نمی کنند، از جمله شیخ ما ابو جعفر اسکافی هم به همین عقیده مایل است.
