[hadith]وَ قَالَ (علیه السلام): مَنْ قَضَی حَقَّ مَنْ لَا یَقْضِی حَقَّهُ، فَقَدْ عَبَدَهُ
[عَبَّدَهُ]
.[/hadith]
امام (ع) فرمود: «مَنْ قَضَی حَقَّ مَنْ لَا یَقْضِی حَقَّهُ فَقَدْ عَبَدَهُ»:
مقصود امام (ع) ادای حق در بین دوستان است. براستی که چنین است، زیرا ادای حق کسی که رعایت حقش را نمی کند، نه به خاطر سودجویی و نه به دلیل دفع زیان او است، بلکه به خاطر خود او، و یا ترس از او، و یا به امید طمعی از اوست که همه اینها شکلی از بندگی است.
