[hadith]وَ قَالَ (علیه السلام): إِنَّ لِلَّهِ مَلَکاً یُنَادی فِی کُلِّ یَوْمٍ: لِدُوا لِلْمَوْتِ، وَ اجْمَعُوا لِلْفَنَاءِ، وَ ابْنُوا لِلْخَرَاب.[/hadith]
منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة (خوئی)، ج 21، ص: 205
السابعة و العشرون بعد المائة من حکمه علیه السّلام:
(127) و قال علیه السّلام: إنّ للّه ملکا ینادی فی کلّ یوم: لدوا للموت و ابنوا للخراب، و اجمعوا للفناء. (77152- 77135)
الاعراب:
ینادی فی کل یوم، جملة فعلیة مبدوّة بالمضارع للدّلالة علی الاستمرار و هی صفة لقوله: ملکا، لدوا، فعل الأمر الحاضر من یلد خطاب لعامّة الوالدین من الإنسان و الحیوان بل و النباتات و الجمادات، فانّ کلّ موجود مادّی زوج ترکیبی متولّد من أصلین أو من اصول، و هذا هو معنی الکون و التّکوین و ماله إلی الفناء و الفساد لا محالة لتصح القافیة فی جملة -عالم الکون و الفساد- و اللّام فی قوله: للموت، لام العاقبة.
الترجمة:
فرمود: خدای تعالی فرشته ای دارد که آنرا گماشته تا هر روز جار می کشد بزائید برای مردن، و بسازید برای ویران شدن، و گرد آورید برای نیست شدن.
از برای خدا فرشته یکی که بهر روز جار می کشد علنی
بچه آرید تا بمیرد، هان خانه سازید تا شود ویران
گرد سازید مال بهر فنا که بقا خاص حق بود تنها
