[hadith]وَ اعْلَمْ یَا مُحَمَّدَ بْنَ أَبی بَکْرٍ أَنِّی قَدْ وَلَّیْتُکَ أَعْظَمَ أَجْنَادی فِی نَفْسی أَهْلَ مِصْرَ، فَأَنْتَ مَحْقُوقٌ أَنْ تُخَالِفَ عَلَی نَفْسکَ
،
وَ أَنْ تُنَافِحَ عَنْ دینِکَ، وَ لَوْ لَمْ یَکُنْ لَکَ إِلَّا سَاعَةٌ مِنَ الدَّهْرِ. وَ لَا تُسْخِطِ اللَّهَ برِضَا أَحَدٍ مِنْ خَلْقِهِ، فَإِنَّ فِی اللَّهِ خَلَفاً مِنْ غَیْرِهِ وَ لَیْسَ مِنَ اللَّهِ خَلَفٌ فِی غَیْرِهِ. صَلِّ الصَّلَاةَ لِوَقْتِهَا الْمُؤَقَّتِ لَهَا وَ لَا تُعَجِّلْ وَقْتَهَا لِفَرَاغٍ وَ لَا تُؤَخِّرْهَا عَنْ وَقْتِهَا لِاشْتِغَالٍ، وَ اعْلَمْ أَنَّ کُلَّ شَیْءٍ مِنْ عَمَلِکَ تَبَعٌ لِصَلَاتِکَ.[/hadith]
و اعلم یا محمّد بن أبی بکر، قد ولّیتک أعظم أجنادی فی نفسی أهل مصر فأنت محقوق أن تخالف علی نفسک و أن تنافح عن دینک و لو لم تکن لک إلّا ساعة من دهرک فلا تسخط اللّه برضا أحد من خلقه، فإنّ فی اللّه خلفا من غیره و لیس من اللّه خلف فی غیره. صلّ الصّلاة لوقتها الموقّت لها، و لا تعجّل وقتها لفراغ، و لا تؤخّرها عن وقتها لاشتغال، و اعلم أنّ کلّ شیء من عملک تبع لصلاتک.
اللغة:
(فاذا ولّیتک) أی ملکتک، من ولی الشیء بکسر العین فی الماضی و المضارع ولایة و ولایة بکسر الواو و فتحها إذا قام به و ملک أمره.
(أجناد) جمع الجند بمعنی العسکر. (محقوق) أی حقیق و جدیر.
(تنافح) نافحت عنه أی خاصمت عنه، و جاهدت و ذبت و دافعت، و یقال: نافحه إذا کافحه و دافعه.
الاعراب:
(و لا ینقص من صلاتهم شیئا) نقص لازم و متعدّ.
الترجمة:
بدان ای محمّد بن أبی بکر که ترا بر بزرگترین سپاهیانم در نظرم یعنی مردم مصر ولایت دادم لذا برایت سزاوار این است که از خود روگردان باشی و دینت را نگهبان اگر چه ساعتی بیش از عمرت نمانده باشد پس خدا را بخرسند داشتن آفریده اش بخشم میار چه عوض از خدا توان یافت و از غیر او نی.
نماز را به وقتش بخوان نه درگاه فراغ پیش از وقت، و نه در صورت اشتغال پس از آن، و بدان هر کارت پیرو نماز تست.
