[hadith]وَ قِیلَ لَهُ (علیه السلام): لَوْ سُدَّ عَلَی رَجُلٍ بَابُ بَیْتِهِ وَ تُرِکَ فِیهِ، مِنْ أَیْنَ کَانَ یَأْتِیهِ رِزْقُهُ؟ فَقَالَ (علیه السلام): مِنْ حَیْثُ یَأْتِیهِ أَجَلُه.[/hadith]
منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة (خوئی)، ج 21، ص: 439
الثانیة و الاربعون بعد ثلاثمائة من حکمه علیه السّلام:
(342) و قیل له علیه السّلام: لو سدّ علی رجل باب بیته و ترک فیه، من أین کان یأتیه رزقه؟ فقال علیه السّلام: من حیث یأتیه أجله. (83444- 83421)
المعنی:
أشار علیه السّلام فی جواب هذا السئوال إلی أنّ الرازق الحقیقی هو اللَّه تعالی. و قد أحاط بکلّ شیء قدرا و له فی إجراء الامور عوامل و أسباب خفیّة لا تحصی، و کما أنّه قادر علی قبض الأرواح و إیتاء الاجال فی البیوت المسدودة الأبواب، کذلک قادر علی إیتاء الرزق من حیث لا یحتسب، و لا یخطر ببال أحد.
الترجمة:
به آن حضرت عرض شد که اگر درهای خانه را بروی کسی ببندند و او را در آن بگذارند روزیش از کجا باو می رسد؟ در پاسخ فرمود: از آنجا که اجلش در می رسد.
از علی شد سؤال این مشکل تا نماید برای مردم حلّ
گر کسی در درون خانه بود همه درها بروش گردد سدّ
از کجا روزیش رسد بر وی؟ گفت از آنجا که مرگ گیرد وی
