شیخ طوسی، او را از اصحاب امیرمؤمنان علیه السلام به شمار آورده است.[1] .
ظاهراً این حارث بن قیس غیر از حارث بن قیس جعفی قبلی است، و لذا شیخ طوسی نام این دو را جداگانه ذکر کرده است.
ابن حجر عسقلانی از «علی بن المدینی» نقل می کند که «حارث بن قیس جعفی کوفی» در رکاب امام علی علیه السلام در نبرد صفین به شهادت رسید.[2] .
روایتی از «حارث بن قیس جعفی» در کتب حدیث مثل «سنن نسائی» و «حلیة الاولیاء» نقل شده که او گفت:
اذا کنت فی أمر الآخرة فتمکث، و إذا کنت فی أمر الدنیا فتوخ، و اذا اهممت بأمر خیر فلا تؤخِّره، و إذا أتاک الشیطان و أنت تُصلی فقل إنّک مراءٌ فردّه طولاً؛
اگر در کار آخرتی بر آن اصرار بورز، و اگر در کار دنیا هستی پس دقت کن؛ و اگر در امر خیری کوشش می کنی تأخیر نینداز، و اگر در حال نماز شیطان به سراغت آمد بگو: تو دشمن و ستیزه گری، و او را با طول دادن نماز دور کن.[3] .
رجال طوسی، ص 38، ش 8.تهذیب التهذیب، ج 2، ص 124.حلیة الاولیاء، ج 4، ص 132؛ تهذیب التهذیب، ج 2، ص 124.