مصرف زکات (آیت الله سیستانی)

1925 - انسان می تواند زکات را در هشت مورد مصرف کند: اول : فقیر، و آن کسی که مخارج سال خود و عیالاتش را ندارد و کسی که صنعت یا ملک یا سرمایه ای دارد که می تواند مخارج سال خود را بگذراند فقیر نیست . دوم : مسکین ، و آن کسی است که از فقیر سخت تر می گذراند. سوم : کسی که از طرف امام علیه السلام یا نایب امام مأمور است که زکات را جمع و نگهداری نماید و به حساب آن رسیدگی کند و آن رابه امام علیه السلام یا نایب امام یا فقرا برساند. چهارم : کافرهایی که اگرزکات به آنان بدهند به دین اسلام مایل می شوند یا در جنگ ( یا غیر جنگ به مسلمانان کمک می کنند و همچنین مسلمانانی که ایمان آنان به بعضی از آنچه پیغمبر اکرم صلی الله علیه وآله و سلم آورده اند ضعیف است ،ولی چنانچه زکات به آنان داده شود موجب تقویت ایمانشان می گردد، یا مسلمانانی که ایمان به ولایت امیرمؤمنان علیه السلام ندارند، ولی اگر به آنان زکات داده شودبه ولایت رغبت پیدا می کنند و به آن ایمان می آورند. پنجم : خریداری بنده ها و آزادکردن آنان به تفصیلی که در محل خود ذکر شده است . ششم : بدهکاری که نمی تواند قرض خود را بدهد. هفتم : فی سبیل الله ، یعنی کارهایی که نفعش به عموم مسلمین می رسدمثل ساختن مسجد و مدرسه ای که علوم دینیه درآن خوانده می شود و تنظیف شهر وآسفالت راهها و توسعه آنها و مانند اینها. هشتم : ابن السبیل یعنی مسافری که در سفردرمانده شده . اینها مواردی است که زکات در آنها صرف می شود ولی بنابر اقوی مالک نمی تواند زکات را بدون اذن امام علیه السلام یا نایبش در مورد سوم و چهارم مصرف نماید، و همچنین است حال در مورد هفتم بنابر احتیاط لازم . و احکام این موارد در مسایل آینده گفته خواهد شد.) به مسلمانان کمک می کنند. پنجم : خریداری بنده ها و آزاد کردن آنان . ششم : بدهکاری که نمی تواند قرض خود را بدهد. هفتم : سبیل الله یعنی کاری که مانند ساختن مسجد منفعت عمومی دینی دارد، یا مثل ساختن پل و اصلاح راه که نفعش به عموم مسلمانان می رسد و آنچه برای اسلام نفع داشته باشد به هر نحو که باشد. هشتم : ابن السبیل ، یعنی مسافری که در سفر درمانده شده . و احکام اینها در مسایل آینده گفته خواهد شد.