1936 - اگر به خیال این که کسی فقیر است به او زکات بدهد، بعد بفهمد فقیرنبوده یا از روی ندانستن مسأله به کسی که می داند فقیر نیست زکات بدهد، چنانچه چیزی را که به او داده باقی باشد ( می تواند پس بگیرد و به مستحق بدهد و اگر از بین رفته ، هرگاه کسی که آن چیز را گرفته می دانسته یا احتمال می داده که زکات است باید عوض آن را بدهدو او به مستحق برساند، ولی اگر به غیر عنوان زکات داده ، نمی تواند چیزی از اوبگیرد، و چنانچه در تشخیص مستحق کوتاهی نکرده باشد، مثلا بینه شرعیه گواهی بر فقراو داده باشد لازم نیست دوباره از مال خود زکات بپردازد.) باید از او بگیرد و به مستحق بدهد و اگر ازبین رفته باشد پس اگر کسی که آن چیز را گرفته می دانسته یا احتمال می داده که زکات است انسان باید عوض آن را از او بگیرد و به مستحق بدهد ولی اگر به غیرعنوان زکات داده نمی تواند چیزی از او بگیرد و باید از مال خودش زکات را به متسحق بدهد و در همه صور می تواند از مال خودش زکات را بدهد و از کسی که گرفته مطالبه نکند