وعده‌های الهی (1386/11/28)

• تاریخ: 1386/11/28

  ‌بیانات در دیدار مردم تبریز

ایمانی مثل ایمان علی بن ابی طالب، آن‏قدر مرگ را تحقیر می‏کند و کوچک می‏کند که می‏گوید من از مرگ نه فقط وحشت ندارم، بلکه با او انس دارم. «انس للموت من الطّفل بثدی امّه»؛ انس دارم، علاقه دارم، اصلًا نه اینکه نمی‏ترسم، استقبال می‏کنم؛ این ناشی از ایمان است. وقتی ایمان هست، مرگ پایان زندگی نیست.وقت مردن آمد و جستن ز جوکلّ شی‏ء هالک الّا وجهه از جو انسان می‏پرد. یک خط فاصلی است بین این نشأه و آن نشأه؛ بعضیها را با زنجیر از این خط فاصل عبور می‏دهند؛ آن‏هائی که چسبیده‏اند به زندگی دنیا، بعضی خودشان جست می‏زنند، خودشان را پرتاب می‏کنند؛ چرا؟ چون می‏بینند آنجا چه خبر است. وعده‏ی الهی را مشاهده می‏کنند. لذا شهدای عزیزی که نام این‏ها را شنیده‏اید، بسیاری از این‏ها را می‏شناسید، بعضی از شماها با آن‏ها همراه بوده‏اند، زندگی کرده‏اید، این شهدا از مرگ نمی‏ترسیدند، این‏ها عاشق زندگی بوده‏اند. وصیت‏نامه‏ها را که انسان نگاه می‏کند، این را می‏فهمد. راه یک ملت این است. ملت ما این راه را شروع کرد.