-
تاریخ: 1387/04/26
بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم در سالروز میلاد حضرت علی (علیهالسلام)
هدید میکنند؛ بهانه میآورند؛ گاهی مسئلهی هستهای را بهانه میکنند، گاهی مسائل دیگر را بهانه میکنند.من در مورد مسائل هستهای عرض بکنم - بارها به ملت ایران عرض کردیم، بازهم عرض میکنیم - این دستاوردی که در قضیهی فناوری هستهای به دست ملت ایران افتاد، این یک دستاورد عظیم و تاریخی است؛ و ملت ایران زیر بار منت هیچکس هم نیست. این یک دانش بومی شده است؛ این را استعداد و شوق و ذوق جوانان شما و درایت مسئولان شما برای ملت ایران به ارمغان آورده است؛ مال ملت ایران است و هیچ قدرتی هم قادر نیست این امتیاز را، این فناوری را و این حق بزرگ را از ملت ایران سلب کند.خوشبختانه مسئولین با جدّیت دنبال این قضیهاند. ما فرق میگذاریم بین آن کسانی و دولتهائی که از روی عناد با جمهوری اسلامی، میخواهند ملت ایران این امتیاز را نداشته باشد - مثل امریکا، که صریحاً میگوید ما با اینکه ملت ایران از این امتیاز برخوردار باشد مخالفیم - با آن کسانی که نه، میگویند بنشینیم با ایران دربارهی مسائل گوناگون - ازجمله دربارهی مسئلهی هستهای - مذاکره کنیم تا اگر نگرانیای وجود دارد، راهی برای رفع این نگرانی پیدا کنیم.حرفی نیست؛ ما قبول کردیم با دولتهای اروپایی مذاکره کنیم. قبلاً برای ما مذاکرهی با آنها هم خیلی مطلوب نبود؛ اما دیدیم اینها به ملت ایران احترام میگذارند، تجلیل میکنند، تصریح میکنند به اینکه ما حق ملت ایران را قبول داریم و از آن خطوط قرمزی که در نظر ملت ایران و مسئولین کشور هست، اسمی نمیآورند و اشارهای نمیکنند؛ گفتیم خیلی خوب؛ مسئولین قبول کردند و مذاکره میکنند.منتها باید اروپائیها - که طرف مذاکرهی ملت ایرانند - توجه داشته باشند که مذاکره در صورتی پیش میرود که فضای تهدید بر مذاکره حاکم نباشد. ملت ایران، ملتِ غیوری است. ملت ایران خوشش نمیآید که بیایند تهدید کنند که اگر شما چنین کردید، ما چنان میکنیم! ما از تهدید بدمان میآید و ملت ایران زیر بار هیچ تهدیدی هم نخواهد رفت.مسئولین کشور در قضیهی هستهای با درایت لازم دارند تصمیمگیری میکنند. مسئول پیشبرد و ادارهی این کشور، جلسهی شورای عالی امنیت ملی است که رئیس جمهور محترم در رأس آن است؛ اینها تصمیمگیر هستند. آنچه که در قضیهی هستهای از طرف رئیس جمهور و از طرف مسئولین مطرح و گفته میشود، مورد اجماع همهی مسئولان این کشور است. این که دشمنان بخواهند از یک کلمه حرفی استفاده کنند و القاء اختلاف و شکاف بکنند، یک تلاش ابلهانه است از سوی دشمن.