• تاریخ: 1383/07/22

    بیانات در مراسم مشترک دانشجویان دانشگاه‌های افسری ارتش

جوانان، این ملت بزرگ و این زن و مرد غیور و مؤمن در این کشور، در همه‏ی شرایط، راه را بر سلطه‏ی دشمن می‏بندند و دشمن را بار دیگر و برای چندمین بار ناکام می‏گذارند. نظامیگری در یک چنین نظامی، مایه‏ی افتخار است و به نظامیگریِ خود ببالید و افتخار کنید. به لفظ اکتفا نکنید؛ در عمل، نظامیِ مؤمن- یعنی مجاهد فی سبیل الله- باشید. شرط مجاهد، آماده بودن است. با دانش و فن و تجربه و پیشرفتهایی که ذهن بشر در همه‏ی اقطار عالم به آن دست یافته است، خود را آشنا و مجهز کنید و به دیگران نیز بیاموزید؛ ذهن‏هایتان را پیچیده کنید و از تجربه‏های‏ دوران دفاع مقدس حد اکثرِ استفاده را بکنید. در آن روز، همین نیروی هوایی و همین ارتش و سپاه و بسیج، با امکانات کم، با محاصره‏ی اقتصادی و با تحریم عمومی توانستند در مقابل جبهه‏ای بایستند که اگرچه صفوف مقدمش نظامیان بعثی صدام بودند؛ اما صفوف مؤخر آن، همه‏ی قدرتهای نظامیِ شرق و غرب بودند و پشتیبانی فنی و علمی و اطلاعاتی و سازماندهی و مدیریتی از سوی آن‏ها انجام می‏گرفت. در مقابل چنین جبهه‏ی وسیعی، ما توانستیم به همت جوان‏هایمان، به همت بسیجمان، سپاهمان، ارتش‏مان، خلبانان و فنی‏های شجاع‏مان و عناصر کارآمد رسته‏های مختلف نیروهای مسلحمان بر دشمن پیروز شویم. از این تجربه درس بگیرید و با آن آشنا شوید. حضورِ در ارتش را مغتنم بشمارید.