• تاریخ: 1382/09/26

    بیانات در دیدار جمعی از دانشجویان قزوین

در دمکراسی‏های غربی، صلاحیتهای خاصّی مورد نظر است که عمدتاً در این صلاحیتها، وابستگیهای حزبی رعایت می‏شود. هم کسانی که نامزد می‏شوند، هم آن‏هایی که نامزد می‏کنند و هم آن‏هایی که به نامزدها رأی می‏دهند، در واقع به این حزب یا به آن حزب رأی می‏دهند. حالا در آن کشورهایی که دو حزبی است، مثل امریکا و انگلیس و یا در کشورهایی که چند حزبی است، به یکی از این دو یا چند حزب رأی می‏دهند. در نظام جمهوری اسلامی غیر از دانایی و کفایت سیاسی، کفایت اخلاقی و اعتقادی هم لازم است. افرادی نگویند که اخلاق و عقیده مسأله‏ی شخصی انسان‏هاست. بله، اخلاق و عقیده مسأله‏ی شخصی انسان‏هاست؛ اما نه برای مسئول. من اگر در جایگاه مسئولیت قرار گرفتم و اخلاق زشتی داشتم؛ فهم بدی از مسائل جامعه داشتم و معتقد بودم که باید جیب خودم را پُر کنم، نمی‏توانم به مردم بگویم این عقیده و اخلاق شخصی من است و اخلاق و عقیده ربطی به کسی ندارد! برای یک مسئول عقیده و اخلاق مسأله‏ی شخصی نیست؛ مسأله‏ای اجتماعی و عمومی است؛ حاکم شدن بر سرنوشت مردم است. آن کسی که به مجلس می‏رود، یا به هر مسئولیت دیگری در نظام جمهوری اسلامی می‏رسد، اگر فاسد، بیگانه‏پرست و در خدمت منافع طبقات برخوردار جامعه بود، دیگر نمی‏تواند نقشی را که ملت و طبقات محروم می‏خواهند، ایفا کند. اگر آن شخص انسان معامله‏گر، رشوه و توصیه‏پذیر و مرعوبی بود؛ در مقابل تشرِ تبلیغات و سیاستهای خارجی جا زد، دیگر نمی‏تواند مورد اعتماد مردم قرار گیرد و برود آنجا بنشیند و تکلیف ملک و ملت را معیّن کند. این شخص غیر از کفایت ذاتی و داناییِ ذاتی، به شجاعت اخلاقی، تقوای دینی و سیاسی و عقیده‏ی درست هم احتیاج دارد.