-
تاریخ: 1381/09/01
بیانات در خطبه‌های نمازجمعه
امیر المؤمنین علیه الصّلاة و السّلام زندگی خود را- زندگیای که هر ساعتش به قدر عمرها ارزش داشت- وقف کردند برای اینکه جامعه را در زمان خود، و جامعهی اسلامی و بشری را در طول تاریخ هدایت کنند و بسازند. خوشبختانه ملت ما، ملت علوی است و معتقد و مرید و عاشق امیر المؤمنین علیه الصّلاة و السّلام است. لازمهی این محبّت این است که کلمات آن بزرگوار را آویزهی گوش کنیم؛ اینها را فقط یک توصیهی خشک و خالی به حساب نیاوریم؛ برای عمل، آنها را در پیش روی خود قرار دهیم و تصمیم بگیریم. آن بزرگوار در این راه مجاهدت کردند و در همین راه هم به شهادت رسیدند. «قتل فی محراب عبادته لشدّة عدله»؛ عدالت او موجب شهادت او شد. پایبندی واقعی و صادقانه و صمیمی او به عدالت و مبنای اصیلی که آن بزرگوار در همهی دوران حکومتشان آن را دنبال میکردند موجب شد جانشان در معرض این تهدید قرار گیرد و خون مبارکشان در محراب عبادت ریخته شود. ما در زیارت عاشورا به امام حسین علیه الصّلاة و السّلام عرض میکنیم: «السّلام علیک یا ثار اللّه و ابن ثاره»؛ یعنی مثل خون ابا عبد اللّه علیهالسّلام، صاحب خون امیر المؤمنین علیه الصّلاة و السّلام هم خداوند متعال است؛ چون این خون هم در راه احقاق حق و احیای عدالت بر زمین ریخته شد. همه باید به احترام این خون پاک و آن شخصیت عظیم و قدسی و آن ولیّ اعظم الهی سعی کنیم این فرمایشها و توصیهها را که خطاب به ما هم هست، در عمل خودمان رعایت کنیم.
