• تاریخ: 1382/09/26

    بیانات در دیدار جمعی از دانشجویان قزوین

من می‏بینم خیلی از مفاهیمی که آرزو داشتیم در بین جوانان ترویج گردد و به عنوان «باور» شناخته شود، امروز از زبان خود آن‏ها و با پشتوانه‏ی ایمان و شور جوانیشان بیان و در فضای فرهنگی و فکری جامعه پرتاب می‏شود و آن را پُر می‏کند. شما جوانان و همچنین استادان و رؤسای محترم دانشگاهها از تولید علم، جنبش نرم‏افزاری، ارتباط دانشگاه و صنعت و امیدهای فراوانی که در مجموعه‏ی جامعه‏ی جوان متراکم کشور ما نهفته است سخن می‏گویید. این‏ها همان چیزهایی است که امیدها و آرزوهای بنده را تشکیل می‏داده و آن روزی که این مطالب را در دانشگاهها مطرح می‏کردم، خود من امیدوار بودم؛ لیکن بسیاری بودند که می‏گفتند طرح این مسائل چطور می‏تواند مفید باشد!؟من سه چهار سال قبل در یکی از دانشگاههای تهران گفتم اگر بنا بود بودجه‏ی کارهای تحقیقاتی و دانشگاههای کشور را من تنظیم کنم و در اختیار بگیرم، آن‏گونه که مصلحت است عمل می‏کردم؛ اما آن شرایط فراهم نیست و مسئولان بخشها طبق قانون اختیاراتی دارند که باید انجام دهند. گفتم موضوعِ بسیار مهمِّ تولید علم و جنبش نرم‏افزاری و خطشکنیِ در جبهه‏ی علم‏آفرینی را مطرح می‏کنم، تا بشود فرهنگِ محیط دانشگاهی. وقتی این شد، آن وقت دیگر نگرانی نیست؛ زیرا دهها و صدها هزار دلِ معتقد و مشتاق و جسم و ذهنِ جوان و خسته نشو در این راه می‏افتند و آن را دنبال می‏کنند. من امروز نشانه‏های این پیشاهنگان امید و بشارت کشور را می‏بینم. همیشه به خود و به مخاطبانم گفته‏ام افق روشن است و امروز تأکید می‏کنم که افق، بسیار روشن و درخشان است و کار دست شماست؛ دست شما جوانان.