برائت از مشرکین (1373/01/31)

• تاریخ: 1373/01/31

  بیانات در دیدار کارگزاران حج

آن عاملی که قدرتهای استکباری را می‌لرزاند، «سواد النّاس» یعنی توده‌ی مردم است. و الّا، چند دولت، در فلان کنفرانس که در فلان گوشه‌ی دنیا برگزار می‌شود، بنشینند و قطعنامه‌ای هم صادر کنند. اهمیتی نمی‌دهند! صد قطعنامه هم صادر کنند، بی‌نتیجه است. مگر علیه صهیونیستهای غاصب، تا کنون چندین قطعنامه صادر نشده است؟ یعنی هیچ؛ یعنی باد هوا! قطعنامه فایده‌ای ندارد. آن عاملی که قدرتهای استکباری را به معنای واقعی می‌ترساند و متوقّف می‌کند، حضور آحاد ملتهاست. کجا بهتر از حج؟ دو میلیون مسلمان از همه‌ی کشورهای اسلامی در آنجا جمع می‌شوند. از هر کدامشان بپرسی «احساس شما نسبت به «گوراژده» چیست؟» خواهد گفت: «دلم می‌خواهد به گوراژده بروم و از مسلمانان مظلوم آنجا دفاع کنم.» حیف نیست که ما این جماعت را از دست بدهیم؟! حیف نیست اجتماعی به این خوبی که این همه می‌تواند برکت داشته باشد و جان این همه مسلمان را نجات دهد، از دست برود؟! آن وقت، این سیاسی کردن حج است؟!به جمهوری اسلامی که اعتراض می‌کنند «چرا حج را سیاسی کرده‌اید؟» این است معنایش. برائت‌ یعنی این. برائت‌ یعنی مردم در آنجا جمع شوند و علیه دژخیم‌هایی که با کراوات و لباس اتوکشیده و ادکلن‌زده می‌آیند و مثل وحشی‌ترینِ وحشیها، انسانها را می‌کشند، و نیز علیه کسانی که از این‌ها حمایت می‌کنند و علیه کسانی که به نفع این‌ها در مجامع جهانی تصمیم می‌گیرند، فریاد سردهند. این معنای برائت‌ است. می‌شود که حج خالی از این باشد؟! آیا حجّ‌ خالی از برائت، حجّ است؟! کسانی که با قرآن و اسلام آشنا هستند، جواب بدهند! منصفانه هم جواب بدهند! معنای آن حرف امام که فرمود «حجّ بی‌برائت حج نیست»، یعنی این. برائت جزو حج و تنیده در ذات حجّ است.