• تاریخ: 1384/05/28

    بیانات در خطبه‌های نمازجمعه‌

برای ما مسأله‏ی هسته‏یی، مسأله‏ی علمی و اقتصادی است. در مسأله‏ی هسته‏یی، راهی را که تا الان آمده‏ایم و بحمداللَّه به طور کامل هم موفق بوده‏ایم، اگر بتوانیم در آن پیش برویم و به آخر برسانیم، این یک پیشرفت علمی برای کشور است. جوانان ایرانی در این میدان، مهارت و استعداد و توانایی علمیِ خودشان را ثابت کرده‏اند؛ این از لحاظ علمی خیلی برای ما باارزش است. از لحاظ اقتصادی هم مقرون به صرفه است. آنها می‏گویند شما از همین نفت و سوختهای فسیلی - یعنی منابع تجدیدناپذیر و تمام شدنی - استفاده کنید. این مثل این است که شما بخواهید در باغچه‏ی خودتان سبزی بکارید یا میوه تولید کنید و بفروشید و زندگی‏تان را از آن اداره کنید؛ کسی بگوید نه آقا، شما برو اشیایی که در خانه‏ات هست - آن یادگارهای قدیمی، آن نگین تاریخی، آن فرش زیر پایت - بفروش و بخور. ما می‏خواهیم منابع تجدیدناپذیرمان برای نسلهای دیگر بماند. این‏طور نباشد که بیست سال دیگر، بیست‏وپنج سال دیگر، این کشور نفت نداشته باشد؛ مجبور باشیم نفت خود را از امریکا یا از عوامل امریکا بخریم. ما می‏خواهیم جایگزین نفت داشته باشیم و آن، انرژی هسته‏یی است. آنها می‏گویند نه، نداشته باشید؛ همان نفتتان را مصرف کنید تا تمام شود. اگر می‏خواهید نیروگاه هسته‏یی هم داشته باشید، سوختش را باید از ما بخرید. این حرفِ زوری است که امروز بخشی از دنیای غرب دارد با ما در میان می‏گذارد. مجرم این قضیه هم باز در درجه‏ی اول امریکاست.