اقتدار نظامی (1377/10/18)

• تاریخ: 1377/10/18

  بیانات در خطبه‌های نمازجمعه

امروز، روز بیستم ماه مبارک رمضان، فی‏مابین شب و روز نوزدهم و شب و روز بیست و یکم است که هم شبها و روزهای قدر است و هم متضمّن یکی از تلخ‏ترین خاطره‏های تاریخ اسلام، یعنی ضربت خوردن و شهادت مولای متّقیان است. در این روز سخن از کسی مطرح می‏شود که بزرگترین خصوصیت او تقواست. نهج‏البلاغه‏ی او کتاب تقواست و زندگی او راه و رسم تقواست. من امروز در خطبه‏ی اوّل، قدری در باره‏ی مولای متّقیان صحبت می‏کنم.آنچه که امروز در مورد این بزرگوار عرض می‏کنیم، این است که در شخصیت و زندگی و شهادت این بزرگوار، سه عنصر که ظاهراً با یکدیگر چندان هم سازگاری ندارند جمع شده است. این سه عنصر عبارت است از: اقتدار، مظلومیت و پیروزی. «اقتدار» آن حضرت، عبارت است از قدرت او در اراده‏ی پولادینش، در عزم راسخش، در اداره‏ی مشکل‏ترین عرصه‏های نظامی، در هدایت ذهنها و فکرها به سوی عالی ترین مفاهیم اسلامی و انسانی، تربیت انسانهای بزرگ از قبیل مالک اشتر و عمّار و ابن عبّاس و محمّد بن ابی بکر و دیگران و ایجاد یک جریان در تاریخ بشری. مظهر اقتدار آن بزرگوار، اقتدار منطق، اقتدار فکر و سیاست، اقتدار حکومت و اقتدار بازوی شجاع بود. هیچ ضعفی از هیچ طرف، در شخصیت امیر المؤمنین علیه‏السّلام نیست. درعین‏حال یکی از مظلوم‏ترین چهره‏های تاریخ است و مظلومیت در همه‏ی بخشهای زندگیش وجود داشت. در دوران نوجوانی، مظلوم واقع شد. در دوران جوانی بعد از پیامبر مظلوم واقع شد. در دوران کهولت و خلافت، مظلوم واقع شد. بعد از شهادت هم، تا سالهای متمادی بر سر منبرها از او بدگویی کردند و به او نسبتهای دروغ دادند. شهادت او هم مظلومانه است.