• تاریخ: 1373/07/20

    بیانات در دیدار جمعی از پرستاران

یک نکته اساسی هم وجود دارد که در آن اسلام ایستادگی کرده است و آن این است که در طول زمان، چون اخلاق مردان خشن‏تر و اراده‏ی آنان در برخورد با مشکلات قوی‏تر و جسمشان سنگین‏تر بوده است، لذا کارهای مهم و مسئولیتها و قدرتهای گوناگون را در دست داشته‏اند و این، به مردان امکانی برای سوءاستفاده کردن از جنس مخالف- به نفع خودشان- داده است. شما نگاه کنید ببینید که کدام یک از سلاطین، ثروتمندان و پول‏داران و زرمندان و زورمندان در دربارها و دستگاه‏هایشان، با داشتن پول و مقام و قدرت، به نحوی از انحا، دست به سمت تعرّض و تخطّی و سوءاستفاده از زن دراز نکرده‏اند؟!اسلام در اینجا، با کمال قدرت و قوّت ایستاده است و بین زن و مرد در جامعه، مرزی قرار داده است. از نظر اسلام، هیچ‏کس حق ندارد که این مرز را زیر پا بگذارد و بشکند؛ چون از نظر اسلام، خانواده خیلی مهم است. رابطه‏ی زن و مرد در محیط خانواده به‏گونه‏ای است، و در محیط جامعه، به‏گونه‏ای دیگر است. اگر آن ضوابطی که اسلام در محیط جامعه به عنوان حایل بین زن و مرد قرار داده است، بشکند، خانواده خراب می‏شود. در خانواده، غالباً به زن و گاهی هم به مرد، ممکن است ظلم شود. فرهنگ اسلامی، فرهنگ عدم اختلاط زن و مرد است. چنین زندگی‏ای با خوشبختی ادامه می‏یابد و می‏تواند به درستی و با رعایت موازین عقلی بچرخد و حرکت کند و به پیش برود. در اینجا اسلام سخت‏گیری کرده است. اگر آن حدّ و مرزی که در جامعه قرار داده شده است، چه از طرف زن و چه از طرف مرد بشکند، اسلام در مقابل آن سخت‏گیری می‏کند؛ درست نقطه‏ی مقابل آنچه که شهوترانان عالم می‏خواسته‏اند و عمل می‏کرده‏اند. قدرتمندان و زرمندان و زورمندان، مردشان، زنشان و زیردست‏هایشان و کسانی که با آن‏ها و برای آن‏ها زندگی می‏کرده‏اند، همیشه عکس این عمل می‏کرده‏اند. آن‏ها مایل بوده‏اند که این حجاب بین زن و مرد، از بین برود، که این، البته برای زندگیِ جامعه مضرّ و برای اخلاق جامعه بد است. برای حفظ عفّت جامعه زیانبار و بخصوص برای خانواده از همه چیز بدتر است. این، بنیان خانواده را متزلزل می‏کند.